Video: Антивирусный сканер Spybot Search Destroy (November 2024)
Lang geleden, in een heel ver weg, waren antivirus en antispyware twee verschillende beveiligingsproductcategorieën. In de moderne wereld gebruiken we het woord antivirus om producten te beschrijven die beschermen tegen virussen, Trojaanse paarden, rootkits, spyware en allerlei andere kwaadaardige programma's. In een knipoog naar vroegere dagen biedt de gratis Spybot - Search & Destroy 2.3 specifiek spywarebescherming, waardoor echte antivirusbescherming wordt overgelaten aan de betaalde versie van het product. Het is de bedoeling dat je het parallel uitvoert met je reguliere antivirus, voor het geval dat product iets mist. Het lijkt te werken; de vraag is, heeft u een apart antispyware-programma nodig?
Hoewel Spybot een van de eerste antispyware-tools was, bleef het een tijdje inactief en verscheen het eindelijk een paar jaar geleden. Die eerste release beloofde "spyware, malware, adware en andere kwaadaardige software" te vernietigen. De huidige versie stelt heel duidelijk dat dit product bedoeld is voor diegenen die "geen extra antivirusbescherming nodig hebben", wat betekent dat diegenen die al een antivirusproduct hebben geïnstalleerd.
Voor $ 31, 99 belooft de commerciële Spybot + AV 2.3 volledige antivirusbescherming; Ik zal het binnenkort herzien. Degenen die de ontwikkeling van Spybot willen ondersteunen zonder de volledige prijs van de commerciële editie te betalen, kunnen doneren aan de oorzaak met behulp van links in zowat elk venster.
Modulair ontwerp
Integratie is de huidige trend in beveiligingsproducten. Velen streven ernaar het aantal bestanden, processen en componenten te minimaliseren. Kijk in de hoofdprogrammamap voor Webroot SecureAnywhere Antivirus (2014) en u ziet precies één bestand.
Spybot is de andere kant op gegaan. Het is gedemonteerd in meer dan drie dozijn afzonderlijke uitvoerbare bestanden. Het hoofd Start Center-venster start deze componenten met behulp van opdrachtregelparameters zoals "/ silent" en "/ autohide." In feite biedt het helpsysteem volledige details over deze parameters - alsof iemand ze zou willen kennen.
Op een traag systeem, zoals de virtuele machines die ik voor het testen gebruik, is er een lichte maar merkbare vertraging wanneer Spybot een van deze niet-geïntegreerde componenten lanceert.
Scannen met Spybot
Een full-scale antivirus moet door elkaar gooien om op de hoogte te blijven van de nieuwste varianten. Norton AntiVirus (2014) krijgt bijna-continue "pulsupdates" met de nieuwste handtekeningen. Comodo Antivirus 7, ZoneAlarm Free Antivirus + Firewall 2015 en enkele anderen controleren automatisch op updates voordat ze een scan uitvoeren. Spybot? Welnu, gebruikers van de gratis versie moeten handmatig controleren op updates en updates komen één keer per week.
Dat is misschien niet zo erg, aangezien het type bestanden dat Spybot wil vangen niet het zeer polymorfe moderne type is. Toch maakt de update van een keer per week heel duidelijk dat alles wat gloednieuw is niet zal worden gevangen.
Een volledige systeemscan op mijn standaard schone testsysteem duurde 14 minuten, de helft van de huidige gemiddelde scantijd. Ik onderhoud mijn twaalf door malware geïnfecteerde virtuele machines niet langer voor het testen van malwareverwijdering, omdat de malwarevoorbeelden nieuwe mogelijkheden bleven krijgen en uiteindelijk schade buiten mijn testbed hadden kunnen veroorzaken. Geen enkele onafhankelijke lab die ik volg, heeft Spybot echter op de proef gesteld. Ik werkte een speciale eenmalige test voor Spybot uit.
Om te beginnen heb ik de netwerkconnectiviteit op de virtuele testmachine uitgeschakeld, zodat de monsters die ik heb geladen niet online konden gaan voor nieuwe instructies. Ik laadde een half dozijn virulente monsters, Trojaanse paarden, rootkits en dergelijke. Spybot heeft geen realtime malwarebescherming, dus reageerde het niet toen ik de monsters installeerde. Ik heb de internetverbinding opnieuw ingeschakeld voor het geval Spybot deze nodig had en een scan uitgevoerd. Het heeft absoluut niets gedetecteerd. Het belooft niet dit soort bedreiging te verwijderen, dus dat is het resultaat dat ik had verwacht.
Ik draaide de virtuele machine terug naar een schone momentopname en herhaalde het proces met behulp van een half dozijn minder risicovolle monsters, spyware, adware, monsters die kunnen worden gekenmerkt als mogelijk ongewenste programma's. Trouw aan zijn belofte, ontdekte Spybot vijf van de zes en deed het goed opruimen.
Het opruimproces bleek lastig te zijn. Het meldde verschillende keren dat het een bepaald item niet in quarantaine kon plaatsen. Uiteindelijk bood het aan om opnieuw op te schonen met een account op beheerdersniveau. Dat leek vreemd, omdat ik een account gebruikte met beheerdersrechten, maar toen ik het ermee eens was, werkte het.
