Video: Technology Stacks - Computer Science for Business Leaders 2016 (November 2024)
Je kunt een aantal slechte ideeën gewoon niet tegenhouden, vooral als ze potentieel goed zijn voor een aantal zeer rijke mensen. Daarom hebben we volgens de New York Times dat Sprint en T-Mobile al dit weekend een fusieplan kunnen aankondigen ( update: het is gebeurd ), wat de concurrentie zou doden en de prijzen in de VS draadloos zou verhogen net voordat 5G-netwerken beginnen te nemen effect.
Sprint en T-Mobile zijn elk ongeveer de helft van de grootte van Verizon of AT&T, maar hun lot in de markt is recent heel anders geweest. T-Mobile is geslaagd vanwege het charismatische leiderschap van het bedrijf, geweldige marketing en een snel groeiend netwerk. Sprint heeft geworsteld met netwerktransformatie en heeft dat lang niet zo goed gedaan.
De eigenaar van Sprint, de Japanse miljardair Masa Son van Softbank, wilde de twee luchtvaartmaatschappijen samenvoegen sinds kort nadat hij Sprint voor het eerst kocht in 2013. Dat is altijd zijn spelplan geweest. Nadat zijn eerste poging in 2014 door de Obama-regering was afgewezen, besteedde hij het begin van de Trump-regering aan het smeren van de nieuwe president in afwachting van een ander bod. Een poging van 2017 viel uiteen in een ruzie over wie het bedrijf zou besturen, maar hier zijn we weer.
Het argument voor samenvoegen is dat Sprint en T-Mobile - nou ja, meestal Sprint - niet op zichzelf kunnen staan. Het probleem is, zoals elders is gezien, dat wanneer je drie draadloze providers hebt, het een beetje te gezellig wordt. Technologie-investeringen dalen niet, maar de prijzen stijgen. Dat is al jaren de situatie in Canada - met drie dominante providers hebben ze geweldige netwerken, maar hoge prijzen en geen landelijke onbeperkte dataplannen. Dit soort concurrentieanalyse werd gebruikt om de fusie van AT & T / T-Mobile in 2011 te beëindigen en vervolgens om Sprint en T-Mobile te waarschuwen voor fusie in 2014.
Sommige Europese landen hebben drie luchtvaartmaatschappijen, zeker, maar ze hebben bulldogregulatoren die andere concurrentievoorwaarden hebben opgelegd, zoals de luchtvaartmaatschappijen dwingen compatibele technologieën en banden te gebruiken om het voor mensen gemakkelijker te maken om van dienst te veranderen. Dat gaat niet gebeuren in de VS.
Er zijn twee tegenargumenten, die ik beide vrij zwak vind. Een daarvan is dat Sprint niet alleen kan overleven. Zelfs als dat waar is, hoeft het niet samen te smelten met een van zijn drie grote concurrenten. Het zou kunnen combineren met een kabelbedrijf, zoals AT&T met DirecTV; of een contentbedrijf, zoals Verizon met Yahoo. Er zijn andere manieren om uw bedrijf te boeien en synergieën te vinden zonder consumenten door een gebrek aan concurrentie onder druk te zetten.
Het andere argument is dat nieuwkomers de draadloze markt zullen betreden, waardoor de concurrentie wordt verbeterd. We hebben gewoon geen bewijs dat dat gebeurt in grote infrastructuurindustrieën. In plaats daarvan is de draadloze scène (en de thuis-ISP-scène) al tien jaar niets anders dan consolideren. Zelfs met 5G hebben we niets gehoord over de opkomst van grote nieuwe consumentenwinkels. Natuurlijk is er hoop, maar geen actie. De investering die nodig is om een nieuw, landelijk draadloos netwerk te bouwen, is gewoon te groot.
Als Sprint en T-Mobile hun verhuizing aankondigen, moeten we ons overgeven aan de genade van de regering Trump. De huidige regering is verrassend sceptisch over grote fusies, hoewel het meer gericht is op fusies waarbij mediabedrijven (zoals AT & T / Time Warner) of China betrokken zijn (zoals de mislukte aankoop van Inseego door TCL vorig jaar). Omdat deze factor geen van beide een rol speelt, is het interessant om te zien hoe de FCC en het ministerie van Justitie dit beoordelen.
Bereid je in elk geval voor op leugens. Bereid je voor op leugens over enorme hoeveelheden toekomstige investeringen als de fusie doorgaat, leugens over het creëren van banen en leugens over dingen die niet zullen gebeuren als de bedrijven niet mogen fuseren. AT&T loog in 2011 over al deze dingen, en geen van de duistere toekomst van AT&T kwam uit. Wanneer dergelijke fusies worden afgewezen, zetten de bedrijven zich gewoon in, grommen rond over het niet kunnen verhogen van prijzen en zoeken naar alternatieven.
