Rsac: 4 dingen die je moet horen over de nsa

Een unieke groep stond dit jaar op de RSA-conferentie. Iedereen in het panel "Understanding NSA Surveillance: The Washington View", inclusief moderator James Lewis, had tientallen jaren ervaring in de overheid en inlichtingen. Michael Hayden bijvoorbeeld runde de NSA in het begin van de jaren 2000. Het andere panellid, Richard Clarke, diende als speciaal adviseur van de president voor Cyberspace. Als je ooit wilde horen hoe spionnen over spionnen kletsten, was dit je kans.

De toon van de sessie was ongewoon. Soms stonden Hayden en Clarke volledig op gespannen voet. De ene zou een claim indienen en de andere zou deze gewoon volledig weerleggen. Op andere momenten waren ze elkaars cheerleaders, die bepaalde punten volledig onderschreven. Het was een uitgestrekte sessie die veel, veel onderwerpen raakte, maar er waren vier belangrijke punten besproken over hoe de mensen die in intelligentie werken het NSA-debat bekijken.

1. Iedereen bespioneert iedereen

De discussie begon met Hayden die verrast was over de publieke schok die volgde op de onthullingen van Snowden. Toen hij met buitenlandse ambtenaren sprak, zei hij dat ze allemaal beweerden te weten dat de NSA massaal toezicht hield. Dat is deels paranoia, maar deels omdat elke natie elke andere natie bespioneert en elke natie zijn eigen bevolking bespioneert.

"Ik heb nooit een land gevonden dat geen interne surveillance heeft uitgevoerd", zei Lewis.

Dat naties elkaar bespioneren is een open geheim, merkte Hayen op toen hij eraan herinnerde hoe Barack Obama er beroemd op stond dat hij zijn BlackBerry bewaarde in plaats van zich uit te stellen aan bezorgdheid over de veiligheid nadat hij tot president was gekozen. "We vertelden de binnenkort machtigste man, " zei Hayden, "dat als hij zijn BlackBerry zou gebruiken, een heleboel buitenlandse inlichtingen naar zijn telefoon zouden luisteren en zijn e-mails zouden lezen."

Lewis grapte dat het algemeen bekend is dat bij elk telefoongesprek in Washington DC 'zeven of acht mensen ernaar luisteren'.

Buiten de stadsgrenzen van DC zijn buitenlandse reacties op de onthullingen van Snowden enkele van de meest uitgesproken. Clarke wees bijvoorbeeld op pogingen van sommige landen om ervoor te zorgen dat hun gegevens lokaal werden opgeslagen - met name een poging om glasvezelkabel tussen Brazilië en Portugal te laten lopen - om te voorkomen dat de VS zou luisteren. Clarke zei: " Wie denkt dat de VS daar niet naar kunnen luisteren?"

Het grotere probleem, beweerde Clarke, was dat andere landen deze gelegenheid gebruikten om een ​​voordeel te benutten voor lokale dataproviders. Hij betwistte ook de overtuiging dat gegevens veiliger zijn in andere landen. "Er is geen gerechtelijk bevel voor nodig om uw gegevens uit Duitsland te verwijderen, " zei hij.

Maar Hayden was optimistisch dat de VS geen problemen zou hebben om hekken met vriendelijke naties te herstellen. "Deze regeringen waarderen het vermogen van Amerika tot spionage zeer, " zei hij. "Hun beveiliging en veiligheid wordt gecreëerd door Amerikaanse inspanningen."

2. De toestemming van de regering

Hoewel de onthullingen van Snowden gemiddelde Amerikanen veel meer zorgen hebben gemaakt over wat de NSA over hen weet, was het beeld van Hayden compleet anders. Hij zei dat voor mensen met intelligentie, de lekken en de daaropvolgende openbare discussie de grotere vraag oproept: 'wat is instemming van de regering'.

"Er is hier niets onwettigs aan de hand", zei Hayden, verwijzend naar het binnenlandse spionageprogramma van de NSA. "Veel dingen zijn onverstandig, maar niet onwettig."

Hij noemde de goedkeuring van de operatie een 'Madisoniaanse trifecta', omdat deze werd goedgekeurd door twee zeer verschillende presidenten, goedgekeurd door het congres en ondersteund door de rechtbanken.

Clarke was het ermee eens en zei dat hij tijdens de Obama's Review Group on Intelligence and Communications Technology geen echt juridisch wangedrag in de operatie van de NSA vond. Maar hij zei ook dat de NSA veel meer informatie verzamelde dan nodig was. "Alleen omdat het legaal is, betekent niet dat we het moeten doen, " zei hij.

Beide sprekers hebben ook gesproken over een probleem met hoe inlichtingendiensten zich verhouden tot gekozen functionarissen. Onder verwijzing naar het werk van de Review Group klaagde Clarke: "Beleidsmakers hebben niet gezegd wat ze wel en niet wilden verzamelen." Noch, beweerde hij, namen verkozen ambtenaren de tijd om meer te weten te komen over de inlichtingengemeenschap om effectief toezicht te bieden.

"Waar dacht u dat deze informatie vandaan kwam?" vroeg Hayden. "Laat de beleidsmakers niet het coververhaal vertellen dat ze geschokt zijn om gokken op Rick's Place te ontdekken", verwijzend naar een scène uit de film Casablanca .

3. Verbeter de transparantie en mensen zullen de NSA leuk vinden

"Transparantie" was het parool bij het bespreken van de weg voor het agentschap. "Ik denk niet dat het Amerikaanse volk geheimen vindt, " zei Clarke. "De details kunnen geheim zijn, maar als het lekt, zou je het moeten kunnen rechtvaardigen."

Hayden leek minder overtuigd en zei dat Amerikaanse intelligentie al 'de meest transparante ter wereld' is. Hij beweerde dat Europese parlementsleden meer weten over Amerikaanse spionageoperaties dan zijzelf. "Waarom ga je niet naar huis en vraag je waar de DGSE woont?" zei Hayden, in verwijzing naar de Franse inlichtingendienst.

4. De NSA is nodig, maar het moet beter worden

Beide sprekers waren het erover eens dat de VS zich op een kruispunt bevonden in de omgang met intelligentie. Clarke stelde dat metadata geen zinvol hulpmiddel was, en wees erop dat slechts 25 procent van de Amerikaanse oproepen werd gemeld. Hij verwierp ook de bewering van het bureau dat metadata-intelligentie 55 terreurplots heeft helpen dwarsbomen.

Hayden, die zei dat de metadata-verzameling onder zijn toezicht begon, geloofde dat het programma inderdaad waarde had vanuit een intelligent perspectief.

Clarke zette zijn kritiek voort door andere controversiële NSA-activiteiten aan te raken. "De Amerikaanse regering moet niet knoeien met coderingsstandaarden, " zei hij, een van de weinige keren dat het publiek onderbrak om te applaudisseren.

Clarke was even kritisch over inlichtingendiensten die zero-day exploits gebruiken, en zei dat de overheid zou moeten helpen bij het vergemakkelijken van het repareren van die kwetsbaarheden in plaats van ze te gebruiken als wapens.

Wat de toekomst van Amerikaanse inlichtingenoperaties ook is, het heeft nu een unieke gelegenheid gecreëerd voor dit soort openhartige - soms bittere - discussies. Toch was geen van beide panelleden enthousiast om de bron van de lekken te prijzen. "Edward Snowden is effect, geen oorzaak, " zei Hayden. "Hij heeft misschien dingen versneld, maar dit spul gebeurt."