Opnieuw nadenken | john c. Dvorak

BEKIJK ALLE FOTO'S IN GALERIE

Ik heb de deugden van Yelp enkele jaren geleden geprezen omdat het model van openbare recensies op zichzelf herzienbaar was. Je kon zien waar andere recensenten waren geweest en wat ze leuk vonden en kon vervolgens bepalen of ze dezelfde smaak hadden als jij.

Als je het eens was met de beoordelingen van een andere gebruiker, zou je kunnen aannemen dat zijn of haar aanbevelingen meer geldig waren dan bijvoorbeeld die van de gebruiker die French Laundry één enkele ster gaf omdat de plaats niet veganistisch was.

Ik verander nu mijn positie op Yelp. Ik vertrouw nu alleen op de beoordelingen van professionele critici en huiver bij de 'wijsheid van de menigte'. De natuurlijke staat van een menigte is geen wijsheid, het is juist het tegenovergestelde. Je ziet het op forums en je ziet het in commentaardraden. Je ziet het overal op Yelp. Er is zoiets als een boze menigte, maar er is geen gelukkige menigte.

In mijn omgeving is er een schattige kleine bento-box joint genaamd Kyoto. De recensies zijn overal op de kaart te vinden en veel zijn gebaseerd op het feit dat de dame die de winkel runt een stenen gezicht heeft. Dit beledigt veel van de dingbat-klanten. Ze klagen dat ze nooit lacht en beoordelen het restaurant alleen al om die reden een ster.

Tegelijkertijd zijn er tal van Taco Bells met vijfsterrenbeoordelingen, niet omdat het eten goed is, maar omdat de drive-thru-bediende de hele dag lacht als een idioot.

Dat soort volslagen domheid is echter niet het enige probleem. De overbelasting van beoordelingen maakt het onmogelijk om de geschiedenis van reviewers te controleren. Sommige van de beste recensenten verbergen zich onder een miljoen beoordelingen. Als je probeert te zien of hun smaak compatibel is met die van jou, loop je door beoordelingen van hun banken, hun podoloog en hun straatvegers. Het is belachelijk.

En wanneer een populaire plek honderden rommelige beoordelingen heeft, zijn geen twee beoordelingen gelijk. Je kunt nauwelijks geloven dat je over dezelfde plek leest. Het kan variëren van "Slechtste eten ooit en de plaats rook naar hondenpoep!" naar "Een geweldige prachtige plek met authentiek en smakelijk eten. De service was geweldig en de plaats was erg schoon." Hoe is iets logisch?

Dit wordt verergerd door wat ik reverse-rating slip noem, een fundamentele fout van het systeem. Neem bijvoorbeeld een chique Frans restaurant dat wereldwijd bekend staat om lekker eten. Het is duur en het is misschien de beste plek in de stad. Foodies gaan meteen weg en kennen het vijf sterren toe.

BEKIJK ALLE FOTO'S IN GALERIE Dit trekt de aandacht van amateurs die niet gewend zijn aan deze high-end eetervaring en wiens idee van een goede lunch is eten in een McDonald's. In-N-Out Burger is een echte traktatie. Hoe dan ook, ze worden aangetrokken tot de Franse vijfsterrenplaats voor een speciale gelegenheid. Dan begint het. Ze mopperen dat ze moesten wachten om plaats te nemen, dat de porties belachelijk klein waren en dat ze nog honger hadden toen ze vertrokken. Het langzamere tempo van de dienstverlening kon geen kaars aanhouden tegen de snelheid van hun doorrijden. "Wie kan zich dit eten veroorloven !? Ik voel me opgelicht", zouden ze kunnen schrijven, of "tegen deze prijzen zou je denken dat ze ergens cola light zouden hebben." Bam, bam, bam. De beoordelingen met één en twee sterren volgen. Voor je het weet, is de plek gedaald tot 3, 5 sterren en de Taco Bell om de hoek zit daar op vijf sterren.

Dit model werkt niet. Waarschijnlijk nooit gedaan.

BEKIJK ALLE FOTO'S IN GALERIE