Video: Deze chat-apps kunnen jou niet afluisteren (November 2024)
Eerder dit jaar vroeg Massachusetts Senator Edward Markey de Amerikaanse telecomproviders een reeks vragen te beantwoorden over de informatie die zij aan de wetshandhaving hadden verstrekt. Deze omvatten alles van draadtappen tot controversiële "celtorendumps". Wat je misschien zal verbazen is dat de telecombedrijven vaak onderzoekers kosten in rekening brengen voor die informatie - die in 2012 ruim $ 26.594.000 bedroeg. Maar wat dat aantal echt betekent, is eigenlijk veel gecompliceerder.
Wacht - hoeveel?
Dat is een ruwe schatting, ontleend aan de documenten die zijn gepubliceerd door senator Markey. Hier is de uitsplitsing voor het aantal informatieverzoeken en vergoedingen verzameld in 2012:
AT&T: 297.500 verzoeken en $ 10.298.000
Verizon: 270.000 verzoeken en "Minder dan $ 5 miljoen"
T-Mobile: 297.350 verzoeken en $ 11.000.000
Cricket: 59.000 verzoeken, maar maakte het verdiende geld niet bekend
C Spire: 2.350 aanvragen en "minder dan $ 55.000"
US Cellular: "Meer dan 20.588 verzoeken" en $ 241.000
Sprint weigerde de gevraagde informatie openbaar te maken en zei dat hij er de voorkeur aan gaf het probleem persoonlijk te bespreken. Met dat in gedachten is $ 26.594.000 een lage schatting.
Wat voor soort informatie?
Voor het grootste deel is dit het soort gegevensverzameling dat we leuk vinden . We willen dat de politie de slechteriken vangt, op de telefoon van de slechterik tikt om meer slechteriken te vangen, enzovoort. Hoewel de meeste grote telecombedrijven samenwerken met de massabewakingsprogramma's van de NSA, lijken die duidelijk buiten deze cijfers te vallen.
Maar deze cijfers hebben een schaduwzijde. Ze omvatten bijvoorbeeld de "celtoren dumps", waarbij de politie een tijdsperiode definieert en de telecom een lijst geeft van elk nummer dat in een bepaalde periode op die toren is aangesloten. Hoewel zeker kleiner dan de programma's van de NSA, is het nog steeds enorm. Cricket, een van de kleinste bedrijven, meldde dat de stortplaatsen van hun mobiele toren beperkt zijn tot twee uur, maar dat ze ongeveer 175 oproepen per uur waarnemen. Schaal dat vele malen op voor Verizon of AT&T.
Geolocatie-informatie maakt ook deel uit van de aanvragen die door de telecom worden verwerkt. AT&T bijvoorbeeld zei dat het 77.800 geolocatieverzoeken in 2012 heeft afgehandeld. Hiervan waren 31.000 historisch en 46.800 werden in realtime verstrekt. Maar in één oogopslag vormen penregisters (dat wil zeggen opnames van welke nummers door een bepaalde regel werden genoemd) en bijbehorende waarnemingen de neiging om het grootste deel van de verzoeken te vormen.
Erger nog, zoals we eerder meldden, zijn deze celtorendumps en andere waarnemingen soms zonder bevel toegestaan. Dat betekent dat er geen rechter of autoriteit is dan de verzoekende wetshandhavingsinstantie die de verzoeken in acht neemt.
Interessant genoeg vroeg senator Markey of de telecombedrijven op de hoogte waren van wetshandhavingsinstanties die hun eigen volgapparatuur gebruikten, zoals 'Stingray telefoontrackers'. Op één na ontkende alle telecombedrijven dergelijke kennis, behalve C Spire. "C Spire is zich ervan bewust dat verschillende federale wetshandhavingsinstanties en minstens één gemeentelijke politie-afdeling toegang hebben tot hun eigen volgapparatuur, " schreef het bedrijf.
Wat betekent het?
In hun antwoorden gebruikte elk van de telecombedrijven zorgvuldige bewoordingen om uit te leggen dat ze bevoegd zijn om vergoedingen te innen bij de politie om de kosten van onderzoek te compenseren. Velen wijzen er ook op dat ze vaak geen wetshandhaving in rekening brengen.
Veel van de telecombedrijven beweren, en ze hebben vrijwel zeker gelijk, dat ze niet echt geld verdienen met het overhandigen van informatie. "De kosten van AT&T zijn bedoeld om ten minste een deel van onze kosten voor het verstrekken van deze antwoorden terug te verdienen, en we zijn van mening dat we onze werkelijke kosten niet halen", schreef AT&T. "Het bereik van alleen CALEA-compliance is bijvoorbeeld zo breed en raakt zoveel verschillende gebieden binnen ons bedrijf dat het vastleggen van werkelijke kosten vrijwel onmogelijk is." Ah, onze oude vriend CALEA.
Het is mogelijk dat de telecommunicatie deze informatie vrijgeeft (soms zeer gedetailleerde informatie) omdat ze bal willen spelen met de krachten die er zijn. AT&T, Verizon en hun soortgenoten hebben veel op het spel staan met een aanstaande spectrumveiling en bedreigingen om monopolistische telefoonbedrijven uit elkaar te halen.
Het is ook mogelijk dat de telecom deze informatie graag vrijgeeft, omdat ze deze in de eerste plaats niet willen verzamelen. AT&T zegt dat ze "100 fulltime werknemers" 24 uur per dag, zeven dagen per week in dienst hebben om aan aanvragen te voldoen en 1.300 aanvragen vorig jaar af te wijzen. Cricket heeft een extern bureau in dienst om al hun verzoeken af te handelen. Deze bedrijven geven er ongetwijfeld de voorkeur aan niet te worden belast met het doorzoeken van informatieverzoeken en het moeten bepalen welke legaal en welke ongepast zijn.
Maar afgezien daarvan is één ding zeker: veel gegevens en veel geld wisselen van hand.
