Lomography nieuwe petzval lens review & waardering

De nieuwe Petzval-lens van Lomography is een van de vreemdste nieuwe producten van het jaar, zowel qua concept als design. Beschikbaar in messing ($ 599) of zwart ($ 699), en gefinancierd via een Kickstarter-campagne, is de Petzval gebaseerd op een lens uit 1840 ontworpen door de Hongaarse wiskundige Joseph Petzval. Het heeft een steampunk-look - vooral als je kiest voor de minder dure koperen versie - compleet met een knop aan de zijkant die wordt gebruikt om de focus aan te passen. Het kan worden gebruikt in een Canon EF- of Nikon F-houder en je kunt het altijd op een spiegelloze camera gebruiken via een mechanische adapter.

De Petzval is groot en aan de zware kant. Het meet 4, 5 bij 3, 7 inch (HD) en weegt 1, 5 pond. Ik combineerde het met een Nikon Df en ontdekte dat het goed in balans was met die omvangrijke camera; Ik schoot het ook met een slankere 35 mm Nikon F3 en voelde dat die combinatie een beetje zwaar aan de voorkant was. De brandpuntsafstand, die vreemd geen deel uitmaakt van de lensnaam, is 85 mm en het maximale diafragma is f / 2.2. Er is een kleine knop aan de linkerkant van de lens die draait om de focus aan te passen. Een focusschaal wordt afgedrukt op de bovenkant van de lens, recht voor de sleuf waarin u de diafragmaplaten van Waterhouse schuift. De lens kan scherpstellen tot op een meter (3, 3 voet) en ondersteunt voorfilters van 58 mm - je moet de metalen kap echter losdraaien om ze te gebruiken. Een metalen schuifdop wordt meegeleverd, aangepast aan de kleur van de lens, evenals een lederen draagtas en een boek dat de geschiedenis van het Petzval-ontwerp benadrukt. Alles wordt geleverd in een aantrekkelijke presentatiedoos - Lomography heeft veel zorg besteed aan de verpakking en het ontwerp van deze.

Als je alleen op de hoogte bent van moderne lenzen met ingebouwde diafragma's om de hoeveelheid licht die erdoorheen gaat te regelen, moet het Waterhouse-systeem enige uitleg geven. In plaats van een interne opening die wordt bestuurd door een ring of elektronisch, gebruikt de Petzval een reeks verwijderbare platen, elk met een cirkel met een kleinere diameter, om het licht te verminderen dat door de sensor gaat. Platen voor f / 2.2, f / 2.8, f / 4, f / 5.6, f / 8, f / 11 en f / 16 zijn inbegrepen. Er is ook een massieve plaat die u kunt installeren wanneer u de lens opbergt, en een set van drie platen met niet-cirkelvormige openingen (een traan, een zeshoek en een vijfpuntige ster) die deze vormen toevoegt aan de hoogtepunten in het -focusgebied van een afbeelding. Een blanco "doe het zelf" -plaat wordt meegeleverd, maar u hebt metalen snijgereedschap nodig om hiervan te profiteren.

Ik ontdekte dat het plaatsysteem zijn plussen en minnen had. Ik vond het leuk om in de gevormde platen te vallen - ik schoot een beetje met elk van hen en genoot echt van de effecten die ik kreeg, vooral met de zeshoekige opening. Ik kon sterren op de achtergrond van een paar van mijn opnames uitkiezen bij het gebruik van de sterrenplaat; Ik werkte in het daglicht en zocht naar takken en andere natuurlijke achtergronden, maar als je de Petzval gebruikt voor nachtportretten verlicht door straatlantaarns, zullen lichten op de achtergrond de vorm aannemen van die openingsplaten.

Aan de andere kant merkte ik dat ik een dozijn kleine metalen plaatjes droeg om de lens eruit te halen en het binnenkomende licht aan te passen. Het meegeleverde lederen draagtasje was handig om ze recht te houden, maar als het in mijn cameratas bewoog vielen ze eruit. Je kunt beter een ritssluiting gebruiken; het is niet zo elegant als een draagapparaat, maar het is de meest praktische manier om te voorkomen dat u een van de Waterhouse-openingsplaten verliest. Het andere probleem met de platen, althans in het begin, is dat ze een beetje te strak zijn om gemakkelijk in de lens te schuiven. Na een paar keer inbrengen en verwijderen vloog voldoende materiaal van zowel de lens als de platen af ​​om dat te verlichten, maar ik bleef achter met merkbaar vuil in de lens. Gelukkig is het reinigen van de binnenzijde eenvoudig door het frontelement los te schroeven en het interieur uit te blazen met een compacte luchtblazer. Na slechts een paar wijzigingen gleden alle platen probleemloos in en uit de Petzval.

Normaal gesproken gebruiken we Imatest om de scherpte van een lens te controleren met behulp van een SFRPlus-testkaart. Moderne lenzen zijn ontworpen om scherp te stellen op een vlak veld, evenwijdig aan het frontelement en de beeldsensor. Maar het Petzval-ontwerp resulteert in een veld dat opvallend gebogen is. Dat is een deel van de reden voor zijn unieke uiterlijk, maar het levert kunstmatig lage resultaten op in onze scherpte-test. Ik heb wel een reeks opnames gemaakt met diafragmaplaten van f / 2.2 tot f / 8 met de Nikon D800 van 36 megapixels om een ​​idee te krijgen van de centrumscherpte van de lens. We zien graag dat lenzen een centrumgewogen gemiddelde van 1.800 lijnen raken, maar die metriek vertaalt zich niet goed vanwege de veldkromming van de Petzval.

Bij f / 2.2 vertoont het midden van de lens 1.953 lijnen, maar dat valt snel weg; als u zich net iets van het midden verwijdert, worden scores weergegeven van ongeveer 900 lijnen. Imatest berekent dat de gemiddelde score over het middelste derde deel van het beeld (waarbij de buitenste twee derde, die niet scherp zijn) volledig wordt genegeerd, ongeveer 750 lijnen is. Wisselen in de f / 2.8-plaat toont een dode middenscore van 2.327 lijnen en een midden-derde gemiddelde van 934 lijnen. Er is iets meer rondom het centrum dat scherp in focus is, waardoor je een beetje ruimte hebt om in te lijsten.

Bij f / 4 heb je veel speelruimte. Het middelste derde deel van het frame bevat 2.070 lijnen; het gebogen focusveld zorgt ervoor dat de buitenste delen van het frame laag scoren tijdens onze test, maar bij dit diafragma kun je onderwerpen comfortabeler naar het buitenste deel van het frame kadreren en scherp in focus hebben. Bij f / 5.6 en f / 8 blijft de scherpte toenemen; het middelste derde scoort 2.443 lijnen op f / 8. Een grotere scherptediepte vermindert de effecten van de veldkromming en het kleinere diafragma doet wat het doet met de meeste lenzen - het maakt het beeld scherper. Ongeacht welk diafragma u gebruikt, de Petzval vertoont een beetje speldenkussenvervorming - ongeveer 1, 5 procent. Dat zorgt ervoor dat rechte lijnen iets naar binnen buigen; het zou een probleem zijn als u de lens zou gebruiken voor architecturale beelden of ander werk dat nauwkeurige reproductie vereist, maar voor portretten hoeft u zich geen zorgen te maken.

Deze scores vertaalden zich naar wat ik in het veld heb meegemaakt. Ik haalde de Petzval tevoorschijn en schoot ermee voordat ik cijfers ging draaien, in een poging een natuurlijker gevoel te krijgen voor hoe het presteerde. Ik was het gelukkigst met de lens op f / 4 - daar vond ik de balans tussen scherpte, scherptediepte en gekke bokeh bijna perfect voor mijn smaak. De plaat met hexagonale opening staat vermeld op f / 3.9, en uiteindelijk heb ik dat meer gebruikt dan de cirkelvormige f / 4-plaat.

Om het meeste uit de Petzval te halen, moet je voorzichtig zijn met inlijsten. Toen ik met de f / 2.8-plaat werkte, vond ik het erg moeilijk om een ​​scherp beeld van mijn onderwerp op het focusscherm van de F3 te krijgen als dit rechts of links van het beeld was ingekaderd. Bij het werken met een digitale camera met Live View en vergroting lukte het me een beetje beter, maar wilde nog steeds wat meer scherpte. Toen ik mijn onderwerp in het midden van het kader in f / 2.2 en f / 2.8 kaderde, was ik veel gelukkiger met de resultaten; dit is normaal gesproken niet hoe ik een onderwerp fotografeer, maar de Petzval heeft me die benadering laten heroverwegen en ik heb een paar resultaten gekregen waar ik echt van hield, waaronder een die bestemd is voor een beeld.

Bij f / 4 verwerkt de lens meer als een moderne optiek. Er is voldoende scherpte en scherptediepte zodat ik me comfortabel voelde om onderwerpen aan de rand van het beeld te plaatsen, en onder de juiste omstandigheden was de bokeh net zo swirly en prachtig als bij bredere diafragmaopeningen. Dat brengt het andere aspect naar voren van het effectief krijgen van de Petzval-look - je plaatsen uitkiezen. Ik ontving de lens in de winter en zocht naar onderwerpen met kale boomtakken op de achtergrond. Ik heb ook een paar foto's gemaakt tegen een platte blauwe lucht om te zien wat er zou gebeuren - de onderwerpen werden getekend met een merkbaar vintage uiterlijk, maar daarom koop je deze lens niet. Blote takken, herfstbladeren, stadsstraatlantaarns en bewolkte luchten spelen allemaal de bokeh die de lens kan produceren. Je moet ervoor zorgen dat je onderwerp ver van de achtergrond verwijderd is (als je met een model werkt of formele portretten maakt, speel dan een beetje mee - het duurt niet lang om onder de knie te krijgen het); de afstand tussen uzelf en het onderwerp moet gebaseerd zijn op het gezichtsveld van de Petzval. Op de juiste locatie wilt u waarschijnlijk een paar stappen terug doen en meer van de achtergrond vastleggen voor een meer dramatische opname.

De nieuwe Petzval-lens van Lomography verschilt van alle andere moderne lenzen die u gaat vinden, zelfs speciale optiekeffecten zoals de Lensbaby Muse. Er is duidelijk vraag naar anders, omdat de Kickstarter-campagne bijna 14 keer zijn financieringsdoel van $ 100, 00 verhoogde, waaronder bijna 3.000 pre-orders. Trouw- en portretfotografen die de vroege gelegenheid om de Petzval te kopen, hebben gemist, moeten deze serieus bekijken, omdat het effect ervan iets in hun werk kan brengen dat het onderscheidt van de concurrentie. De lens is niet voor alles - het unieke uiterlijk en het handmatige focusontwerp maken dat duidelijk, als de merkidentiteit van Lomography dat nog niet deed - en je weet zeker of het voor jou is op basis van voorbeeldfoto's alleen. Het heeft zeker zijn eigenaardigheden, niet in de laatste plaats het Waterhouse-openingssysteem, maar ze lenen aan zijn charme en bieden de mogelijkheid om in de toekomst extra platen met unieke vormen op de markt te brengen.