JBL Synchros S700 recensie & waardering

De verbijsterende JBL Synchros S700 gebruikt zijn batterij om digitale signaalverwerking toe te passen die "LiveStage DSP" wordt genoemd. Volgens de JBL-beschrijving, "LiveStage" verbetert de audio van de hoofdtelefoon om de ervaring van het luisteren naar een live optreden na te bootsen. " De redenen waarom dit onmogelijk is, en het concept zelf verkeerd is, zijn legio, maar hier is de kicker: wanneer u de $ 349, 95 (directe) Synchros S700 in passieve, aangedreven modus gebruikt, klinkt het behoorlijk fantastisch. Er is veel basweergave, helderheid door de middentonen en hoge tonen - kortom, het is dynamisch en krachtig. Dit alles verdwijnt wanneer de DSP wordt toegepast - het ruïneert een aantal mixen. Dit is een geweldige koptelefoon, maar het mag absoluut niet zo veel kosten.

Ontwerp

De S700 heeft een unieke uitstraling, nadat je voorbij de standaard donkere grijstinten en zwarten bent die in het ontwerp van het frame worden gebruikt (er is ook een wit model). Elke oorschelp heeft verzonken gebieden die geweven ontwerpaccenten onthullen en de stalen hoofdband is voorzien van het JBL-logo en enkele cijfers en markeringen die een beetje lijken op wat u op een Brannock-apparaat vindt. Elke oorschelp is buitengewoon comfortabel, gemaakt van goed gevoerd leer, net als de onderkant van de hoofdband. Zelfs tijdens lange luistersessies voelt de hoofdtelefoon behoorlijk comfortabel aan.

De kabel is afneembaar en twee kabels worden meegeleverd met de S700 - beide met een inline afstandsbediening en microfoon, één bedoeld voor iOS-apparaten en de andere voor Android-apparaten.

Een USB-oplaadkabel wordt ook meegeleverd en deze gebruikt hetzelfde verbindingspunt als de audiokabel. Ik ben niet verliefd op de beslissing om op te laden via de 3, 5 mm-aansluiting. Natuurlijk betekent dit minder poorten en verbindingen op het apparaat, maar het betekent ook dat je de hoofdtelefoon niet kunt gebruiken tijdens het opladen.

Het midden van het buitenpaneel van de linkeroorschelp is de aan / uit-knop die de DSP activeert. Zonder deze functie klinkt audio nog steeds sterk en wordt er geen batterijvermogen gebruikt.

Een hippe zwarte beschermende draagtas met rits wordt ook meegeleverd met de S700.

Prestatie

Ongeacht of het in passieve of actieve modus wordt gebruikt, vervormt de S700 niet, zelfs niet op tracks met een enorme sub-basinhoud, zoals de "Silent Shout" van het mes, en zelfs op maximaal volumeniveau. Op redelijke luisterniveaus klinkt de passieve modus krachtig - veel mooie ronde bassen om fans van diepe lage tonen te plezieren, maar zonder het te overdrijven. De middentonen en hoge tonen krijgen hier bijna een gelijke weergave en alles wordt netjes en duidelijk overgebracht. Met de DSP ingeschakeld, krijgt deze track een beetje meer sub-bass aanwezigheid en een veel meer high-mid en high-end edge - tot een fout. De dingen klinken hierdoor te sibilant en uit balans.

Op Bill Callahan's "Drover" zonder DSP bezig, krijgen we een heldere vocale met een aantal mooie bariton, low-mid aanwezigheid. Het drummen krijgt een beetje extra lage frequentie boost, en het getrommel van de gitaar heeft een mooie hoge tonen - dit is absoluut een basversterkt geluid, maar de hogere frequenties zijn gebalanceerd om het te evenaren. Schakel de DSP in en dit nummer wordt een bleke, nasale ramp. Het klinkt alsof je door een kartonnen papieren handdoekrol luistert. De bass boost laat de drums belachelijk zwaar klinken, en de gitaren en zang hebben veel te veel high-end glans - alles voelt overdreven in deze modus, van de basversterkte lage tonen in Callahan's vocalen tot de overdreven- helder tokkelen.

"No Church in the Wild" van Jay-Z en Kanye West is een van de weinige nummers die we hebben getest die in beide modi solide klonk. Ik geef nog steeds de voorkeur aan de passieve modus hier, die de kickdrumlus met een scherpe aanval siert en ook toestaat dat de sub-bas synth hits bestaan ​​zonder de mix te overweldigen. Met DSP aan, worden de sub-bas hits erg intens, en de drumlus is zelfs meer high-mid aanwezigheid bij de aanval van de kick - het is een zeer gebeeldhouwd geluid, maar de S700 is meer thuis met deze dichte mix dan met iets anders we hebben getest.

Klassieke muziek, zoals "The Chairman Dances" van John Adams, klinkt geweldig en vol door de S700 in passieve modus, met heldere hoge tonen en een mooie, subtiel versterkte aanwezigheid in de lage frequentie… en min of meer verschrikkelijk met de DSP aan. De hoge registerreeksen worden blikkerig en een hoorbaar gesis domineert de rustigere passages van de opname.

Het primaire probleem met de LiveStage DSP is het hele principe waarop het is gebaseerd. Het wil de opnames op uw mobiele apparaat laten klinken alsof ze live worden uitgevoerd. Laten we doen alsof dit mogelijk is via digitale signaalverwerking en vragen ons dan af: waarom zouden we dit eigenlijk ooit nodig hebben? Als je een studioalbum hebt, zoals de recente Kanye West-plaat, of zeg maar een Radiohead-album, heb je een beslist niet-live geluid - zeker, op een gegeven moment speelde de band het nummer samen, maar er zijn overdubs, misschien dubbele vocalen, toegevoegde effecten - dingen die geweldig klinken, maar niet noodzakelijkerwijs zelfs bedoeld zijn om het idee van een live optreden op te roepen . Het laatste wat deze tracks nodig hebben, is een digitaal effect dat de studiomix probeert te maken en het klinkt alsof het wordt uitgevoerd in een grote nachtclub, waardoor de mixbalans in het proces wordt verpest.

En als je al luistert naar wat we een live optreden zouden kunnen noemen - een concertalbum, of bijna elke klassieke muziek, heb je dit geluid al, dus waarom zou je er nog meer aan toevoegen? Ook, welke live ruimte bootsen we na? Een club? Een concertzaal? Een stadium? Moeilijk te zeggen van de S700. Het is duidelijk dat de verwaandheid is dat koptelefoons niet klinken als echte audio die je zonder ze hoort (wat waar genoeg is), en de LiveStage DSP laat je muziek echt klinken alsof het van een podium komt (wat helemaal niet waar is). Het zou een leuke truc zijn, denk ik, als het half fatsoenlijk klonk, maar het klinkt gewoon als een laag onnodige, niet-vleiende EQ en effecten die over de mix zijn gesmeerd - want dat is eigenlijk wat het is.

Ik zou de JBL Synchros S700 ondanks zijn DSP aanbevelen, omdat de passieve modus fantastisch klinkt, maar alleen als deze ongeveer $ 200 kost in plaats van $ 350. Het klinkt niet zo goed als een solide hoofdtelefoon van $ 350. Als dit je budget is, zijn er een aantal uitstekende modellen om uit te kiezen zonder trucjes, alleen geweldige audioprestaties, zoals de Bang & Olufsen BeoPlay H6 en de Bowers & Wilkins P7. En als veel minder dan $ 300 meer op uw prijsklasse lijkt, zijn de Sennheiser Momentum On-Ear en de Beyerdynamic Custom One Pro ook uitstekend voor hun respectieve prijzen. JBL maakt veel geweldig klinkende producten, maar dit is er niet een wanneer de belangrijkste gimmick wordt gebruikt. En zonder de gimmick zou het minder moeten kosten.