Is Instagram alleen maar een Snapchat-kloon?

Sinds de lancering van Instagram Direct vorige week, heb ik gemerkt dat de dekking in de technische blogsfeer wordt gedomineerd door twee woorden: de eerste is "Snapchat", de huidige kampioen van privéberichten-apps, waarmee de nieuwe functie van Instagram wordt vergeleken. Het tweede woord is "kortstondigheid", of in eenvoudiger bewoordingen, iets dat maar heel kort duurt.

In het Snapchat-ecosysteem is efemeride karakter van de dienst; foto's van gebruikers vernietigen zichzelf, of ze nu zelfbedachte selfies zijn of iets snows. De gebruikersbasis van Snapchat bestaat immers hoofdzakelijk uit tieners.

Er zijn misschien wat belastingbetalende volwassenen in de fanbase van Snapchat, maar ik ben niet een van hen. En hoewel ik duidelijk uit de demografische kern val, is mijn diepere probleem met Snapchat de efemere factor. Misschien ben ik gewoon te oud om het te begrijpen, maar ik neem foto's met de bedoeling om momenten vast te leggen waarop ik wil terugkijken, niet te negeren in 10 seconden. Ik ben nog geen ouder, maar ik hou niet van het idee dat mijn tienerzoon of -dochter toegang heeft tot een technologie die in wezen de gevolgen van hun impulsen wist, wat, als je terug kunt luisteren naar je tienerjaren, kan zijn meer dan een paar niet zo trotse momenten.

Ik werd lid van Instagram de eerste week dat de dienst in 2010 werd gelanceerd. Dat was voordat Facebook het opschepte, en vóór de tienerinvasie die daaruit voortvloeide. In augustus betreurde ik nogal griezelig dat een van mijn favoriete online ervaringen werd verward door datgene waar de oprichters van Instagram op hoopten en in de schoppen kwamen: massale adoptie. Flits vooruit naar december, en het is meer van hetzelfde. Ik lijk meer tijd te besteden aan het blokkeren van gebruikers die mij spammen door mij te taggen in foto's waar ik niet in ben dan dat ik daadwerkelijk door foto's blader. Ik heb ook meerdere verzoeken ontvangen in de reactiethreads van mijn foto's van gebruikers die vragen of ze mijn gebruikersnaam mogen hebben. Sommigen vertel ik om weg te gaan, anderen blokkeer ik, en ik vroeg om $ 10.000. Op basis van het voorbeeld van foto's van die specifieke gebruiker concludeerde ik dat haar enige inkomstenstroom waarschijnlijk een uitkering van haar ouders was. Dus, zoals je misschien al geraden hebt, ben ik langzaam maar zeker ontgoocheld geraakt door wat ooit mijn favoriete app was.

Als gevolg van de bovengenoemde verstoringen is het idee van privé delen bij mij gegroeid. Daarom zie ik met Instagram Direct een sprankje hoop. Ik zal Snapchat op één gebied een pluim geven: de eenvoud van delen. De eenvoudige gebruikersinterface is ongetwijfeld een van de redenen waarom de app zo populair is, naast dat hele kortstondige gedoe. De mensen op Instagram hebben dit ter harte genomen bij het ontwerpen van Instagram Direct; het verzenden van een privé-afbeelding is zo eenvoudig mogelijk. Ik stuurde mijn eerste bericht, een foto van een bord nabij het strand van Cape Cod dat we in onze jeugd vaak bezochten, naar mijn neven in South Carolina.

Instagram was het eerste sociale platform waarop ik enige schijn van intimiteit voelde, tot het punt waarop ik heb overwogen om mijn account privé te houden en alleen volgers uit te nodigen die ik in het echt ken. En geloof het of niet, mijn eerste Instagram Direct-bericht was een van de meest bevredigende ervaringen om te delen die ik op het platform heb gehad, omdat het geen spam en zelfs likes van complete vreemden bevatte.

Hoe leuk ik het idee van Instagram Direct ook vind, de functie staat in schril contrast met het kernproduct van Instagram, dat openbaar delen is. Hoewel het gebruik van Instagram Direct een fluitje van een cent is, is het niet direct geïntegreerd in de kernervaring. Dat is geen probleem voor mij, maar ik kan zien hoeveel het zouden zien als iets dat is aangeplakt en daarom het gemakkelijk negeren.

Alleen al om die redenen denk ik dat het Instagram-team er goed aan zou doen om Instagram Direct als een op zichzelf staande app te beschouwen, in plaats van als een aanvullende functie op de kernervaring. Dat zou nieuwe functies mogelijk maken die specifiek zijn voor de privé-deelervaring, zoals de mogelijkheid om gebruikerslijsten te maken om afbeeldingen sneller en efficiënter met groepen vrienden te delen. Als ik zo'n app tot mijn beschikking had, kon ik mezelf zien wegsturen van de publieke wortels van Instagram en een meer intieme deelervaring omarmen met mensen wiens reacties en likes ik eigenlijk waardeer.

Wat betreft de 10.000 pond gorilla die Snapchat is, ik hoop dat de oprichters van Instagram zich realiseren dat hoewel efemerality nu in zwang is, het per definitie vluchtig is. Instagram Direct heeft het potentieel om meer te zijn dan alleen een functie; het zou de toekomst van de Instagram-dynastie en de gouden standaard van fotografisch nageslacht op het sociale web kunnen worden. Om dat te laten gebeuren, moet Instagram zijn eigen weg banen en voorkomen dat het een Snapchat-kloon wordt.