Hoe we webbrowsers testen

Waarschijnlijk gebruikt u uw webbrowser vaker dan andere software op uw computer. Het goede nieuws is dat de beste browsers sneller zijn geworden, beter compatibel zijn met nieuwe standaarden zoals HTML5 en minder rommelig in hun ontwerp. Dat zijn alle browsers. Een tijd lang was Google's Chrome toonaangevend op het gebied van snelheid, minimalistisch ontwerp en ondersteuning van standaarden. Op dit punt zijn Firefox, Internet Explorer en Opera echter vrijwel gelijk aan al deze metingen. (Merk op dat, hoewel we Safari erg leuk vinden, onze focus hier ligt op browsers voor Windows-pc's.)

Met zo'n pariteit in prestaties, zal veel van uw keuze afhangen van bekendheid, esthetiek en merkentrouw. Andere aandachtspunten zijn privacy en beveiliging. Zelfs op die maatregelen zult u een goede mate van gelijkenis vinden. Desondanks stellen we browsers op de proef met behulp van verschillende benchmarks en software-meetinstrumenten. Ons proces verandert van tijd tot tijd wanneer we nieuwe testtools ontdekken, maar hier zijn de basiselementen van onze browsertests.

Functies, hulpmiddelen en services

Afgezien van de prestaties, is een belangrijke overweging bij het kiezen van een webbrowser de functieset die deze biedt. Dit omvat dingen zoals synchroniseren, add-ons, downloaden, bladwijzers, tabbladbeheer, zoeken, leesmodi en andere browse-helpers. Niet te vergeten, zijn ook hulpmiddelen voor ontwikkelaars, zoals code-inspecteurs, debuggers, profilers en stijleditors.

Opstarttijd

Een zeer belangrijke en elementaire prestatiemeting is hoe lang het duurt voordat de browser gereed is voor gebruik zodra u op het programmapictogram hebt geklikt. We testen dit voor zowel koud opstarten - dat wil zeggen wanneer de browser sinds de laatste keer opnieuw opstarten niet op de pc is uitgevoerd - als warm opstarten, wanneer het al in de huidige computersessie is uitgevoerd. We gebruiken een stopwatch om te bepalen hoe lang het duurt om op het programmapictogram te klikken tot de volledige interface wordt weergegeven en klaar is om op internet te surfen.

JavaScript-snelheid

Een al lang bestaande maat voor browsersnelheid zijn JavaScript-prestaties. Dit is de code achter de meeste webapplicaties - zowat elke site met een zekere mate van interactiviteit gebruikt JavaScript om zijn magie te volbrengen. Een groot aantal JavaScript-prestatiebenchmarks staat ter beschikking van de browserrecensent. Het klassieke voorbeeld is SunSpider, van de open-sourceorganisatie die WebKit produceert, de engine voor pagina-rendering die Safari (en indirect Chrome) aanstuurt. Een paar jaar geleden blies Chrome alle anderen weg op deze benchmark, maar op dit moment hebben de belangrijkste browsers zich optimaal geoptimaliseerd voor SunSpider, waarbij Internet Explorer nu regelmatig de eerste plaats inneemt in vergelijkende tests.

Een andere nieuwere, misschien meer uitgebreide JavaScript-benchmark die we gebruiken, is afkomstig van Google zelf. De benchmark wordt Octane genoemd en doorloopt een reeks tests, zoals OS-kernelsimulatie, ray tracing, constraint-oplossingen, codering, 3D-fysica en meer. Het omvat in totaal 17 tests. Google beweert dat Octane testfuncties "representatief voor de complexe en veeleisende webtoepassingen van vandaag." De test voedt zelfs code uit Mozilla's Emscripten-testpakket. Terwijl SunSpider een score genereert in milleseconden, waarbij een lager resultaat beter is, produceert Octane een normatief resultaat waarbij een hogere score beter is. Het komt waarschijnlijk niet als een verrassing dat Chrome regelmatig het beste presteert in deze test, maar de concurrentie loopt niet ver achter.

Hardware acceleratie

Microsoft kwam als eerste met het idee om de grafische hardware van een pc te gebruiken om het browsen te versnellen; Firefox was de volgende om dit type versnelling te implementeren, gevolgd door Chrome en veel later door Opera. Hardwareversnelling kan worden gebruikt om een ​​aantal browserbewerkingen te versnellen, waaronder paginaweergave en grafische weergave. Hardwareversnelling is vooral belangrijk in het licht van nieuwe webstandaarden zoals de canvasafbeeldingen van HTML5 / CSS3.

Het ontwikkelteam van Microsoft Internet Explorer heeft een enorm aantal benchmarks geproduceerd die hardwareversnelling grafisch demonstreren en meten, allemaal beschikbaar op de IETestDrive.com-website. We gebruiken de nieuwere IETestDrive-demo genaamd Popcorn, die hardwareversnelling test door een toenemende hoeveelheid popcorn grafisch te laten knallen. We raden u aan browsers te vergelijken met andere informatieve tests in de suite, zoals het HTML5-centric Chalkboard en de grappige PenguinMark, die versnelling van HTML5, JavaScript, CSS3, Canvas, WOFF, Touch en Audio aantoont.

We hebben onlangs de WebVizBench grafische acceleratietest toegevoegd aan onze beoordelingen. Het is een erg cool uitziende test die twee resultaten rapporteert: een ruwe score en frames per seconde (hoger is beter in beide gevallen). Merk op dat wanneer u deze benchmark uitvoert, u een bericht moet omzeilen met de melding dat het IE9 vereist. Daarna werkt het prima in de andere browsers. Een laatste waarschuwing is dat de benchmark een bèta is, maar omdat we dezelfde code gebruiken voor alle browsers, heeft dit geen invloed op onze vergelijking.

Eerder gebruikten we ook Mozilla's Hardware Acceleration Stress Test, maar dat loopt uit op 60FPS, wat de meeste browsers nu bereiken zonder zweet te breken.

Compatibiliteit van normen

Normen zijn een lastig onderwerp als het gaat om webbrowsers. Wat is een standaard? Wordt alleen iets geratificeerd door het W3C? Of is het een mogelijkheid die in de meeste browsers wordt ondersteund en door een behoorlijk aantal websites wordt gebruikt, al dan niet voorzien van een imprimatur van een organisatie? Chrome is in het bijzonder een voorloper geweest op dit gebied, vaak inclusief ondersteuning voor nieuwe eigen mogelijkheden voordat andere browsers aan boord zijn gekomen. Een goed voorbeeld hiervan is WebRTC, waarmee een browser toegang heeft tot de webcam en microfoon van uw apparaat voor realtime communicatie. Microsoft, met zijn grote zakelijke gebruikersbestand, is doelbewuster in het toevoegen van dit soort functionaliteit, met name in het licht van beveiligingsproblemen. En het bleek dat de behoedzaamheid van het bedrijf niet ongegrond was, zoals deze afluisterbaarheid in Chrome toonde.

Een test van de compatibiliteit van browserstandaarden is de zuurtest, van het zelfbenoemde Web Standards Project. Zoals bij de hardwareversnellingstest van Mozilla, slagen alle grote browsers hier nu voor met vlag en wimpel.

Meer gedetailleerd is HTML5Test.com, dat duidelijk alle mogelijkheden weergeeft waarvoor het test. De site geeft een numeriek resultaat op basis van het aantal ondersteunde HTML5-functies (evenals enkele niet-geratificeerde) functies, met een mogelijk hoge waarde van 555 op dit moment (hoewel de topscore verandert naarmate de maker, Niels Leenheer, tests toevoegt.) Bij deze wisselen de minder bekende Maxthon-browser en Chrome gewoonlijk de leiders af.

Geheugen gebruik

Om geheugenconsumptie te testen, laden we tegelijkertijd elk van de topbrowsers met tien media-zware sites (inclusief netwerk-tv-sites en dergelijke), laten ze een nachtje zitten en merken vervolgens op hoeveel geheugen door elk is verbruikt, door de optie "Geheugen (Privé-werkset) 'voor alle processen van de browser in Windows Taakbeheer.

Privacy en beveiliging

Er is geen veilige manier om de browserbeveiliging te evalueren. Alle software die functionaliteit op het web biedt, kan op de een of andere manier worden onderverdeeld, zoals de jaarlijkse Pwn2Own-competitie ons herinnert. Het enige dat we kunnen doen, is de bescherming evalueren die elke browser-maker in zijn software heeft opgenomen. Allen hebben nu anti-malware en anti-phishing bescherming. Ze hebben allemaal ondersteuning voor Do Not Track-meldingen voor sites, maar de meeste hebben dit standaard niet ingeschakeld. Extra punten gaan voor zaken als de functie Trackingbeveiliging van Internet Explorer, die ongewenste tracking-sites effectiever blokkeert dan Do Not Track. Alle browsers bieden nu ook een "privacy" -modus, een beveiliging per sessie die voorkomt dat de browser geschiedenis opslaat tijdens de sessie waarvoor deze is ingeschakeld.