Geweldige momenten in 'zelfvernietigende' technologie

Boeing wil de klassieker "deze boodschap zal zichzelf vernietigen" tot een realiteit maken. De ruimtevaartfabrikant en defensiecontractant heeft de Boeing Black-smartphone ontwikkeld, een apparaat voor de beveiligings- en defensiemarkt dat alle oproepen codeert en, wanneer deze wordt opengebroken, alle gegevens verwijdert en volledig onbruikbaar wordt.

Het lijkt misschien Mission Impossible of zelfs Inspector Gadget , maar met de onthullingen van Edward Snowden over NSA-spionage, is de wens om communicatie te versleutelen en te wissen veel verder gegaan dan de zorg van alleen degenen die aluminiumfoliehoeden dragen.

Boeing is niet het enige bedrijf dat James Bond-achtige technologie probeert uit te proberen. Er zijn natuurlijk de verdwijnende berichten van Snapchat. Maar hoewel Snapchat niet zo mysterieus is als het spookachtige pictogram suggereert, is er iets inherent raadselachtig aan alles wat verschijnt en verdwijnt.

Dat is vooral het geval wanneer de wereld van spook legitiem spookachtig wordt. Snowden-biograaf Luke Harding beweerde dagen geleden dat, terwijl hij OpenOffice gebruikte om een ​​hoofdstuk te schrijven over de relatie van de NSA met Silicon Valley en hoe het de reputatie van technologiebedrijven had geschaad, de paragraaf zichzelf begon te verwijderen.

Een nieuw tijdperk van zelfvernietigende apparaten ligt in onze toekomst. DARPA financiert het Vanishing Programmable Resources (VAPR) -project om technologie te creëren die zichzelf op het slagveld kan vernietigen zodat informatie en technologie niet in handen van de vijand vallen.

Maar er is veel zelfvernietigende technologie in ons verleden. Bekijk het in onze galerij, als het er nog is op het moment dat je dit hebt gelezen.

1 Agrippa

In 1992 werkte William Gibson, aan wie internet veel van zijn naamgeving te danken heeft, samen aan Agrippa , een gedicht dat verscheen op een diskette in een boek. Maar in een knipoog naar de vluchtige aard van herinneringen, werd het gedicht lichter en verdween het uiteindelijk nadat het was blootgesteld aan zonlicht. (Afbeelding )



2 DRM-stoel

Digital Rights Management (DRM) is niet de meest populaire technologie en beperkt het gebruik van de inhoud - meestal muziek en e-boeken - tot degenen die ervoor hebben betaald. Om te laten zien hoe dat op een meer tastbare manier werkt, heeft een team onder leiding van grafisch ontwerper Thibault Brevet een stoel gebouwd die uit elkaar valt nadat hij acht keer heeft gezeten. De DRM-stoel gebruikt een druksensor om te tellen hoe vaak deze is gebruikt en een Arduino-chip regelt de trigger waardoor de benen smelten.



3 Zelfmoordbatterij

Op zoek naar piraterij van zijn arcadespellen, heeft Capcom enkele van zijn titels, waaronder Super Street Fighter II, uitgerust met het CP System II. Eén bord in het systeem bevat zowel de batterij als de coderingssleutel. Als de batterij leeg is, neemt ook de mogelijkheid om het programma te decoderen en dus het spel te spelen.



4 Flexplay

In de dagen vóór digitale verhuur was Flexplay een optische schijf die 48 uur na opening van de vacuümverpakte verpakking oxideerde en onbruikbaar werd. Technisch gezien werden ze zwart in plaats van volledig uiteen te vallen, maar het was een experiment waarbij mensen films konden huren zonder ze terug te geven. (Afbeelding )



5 Dissolvo

Een favoriet van goochelaars, overheidsinstanties, zelfs spionnen, Dissolvo-papier lost volledig op wanneer het ondergedompeld is in water.