De snelste isps van 2015

Inhoud

• De snelste ISP's van 2015
• Snelste ISP's in de VS.
• Snelste steden en staten
• Methodologie

Breedband is een afkorting voor "snelle gegevensoverdracht", maar het is ook een minimum. Vanaf januari 2015 heeft de Federal Communications Commission (FCC) haar definitie van breedband in de VS gewijzigd van een download van 4 Megabit per seconde (Mbps) naar 25 Mbps.

Dat is hoe ver de VS in slechts een paar jaar zijn gekomen. En de meeste ISP's in de staten bieden nu 25 Mbps of beter via kabel of glasvezel.

Toen we in 2010 voor het eerst de snelste ISP-serie startten, had PCMag een eigen app voor het meten van snelheden. Onze top-ISP dat jaar, Verizon FiOS, had een "razendsnelle" snelheid van 1, 23 Mbps. Tegen 2012 was dat tot 29, 4 Mbps, en het is alleen maar gestegen sinds: 34, 5 Mbps in 2013 en bijna 55 Mbps in 2014. Dat is een geweldige verbetering van de snelheid in vijf jaar (vooral voor een service die de gevestigde voetafdruk van de klant niet vergroot). Veel andere glasvezel- en kabelaanbieders houden hun snelheid bij en trekken nieuwe klanten aan, omdat lokale en gigantische megalithische bedrijven iedereen concurrerend houden. (Niet samenvoegen helpt ook.)

Voor ISP's is dat waar het allemaal om draait: groei in snelheid en voetafdruk. Er zijn steeds meer gemeenten met ISP's die Gigabit-verbindingen bieden - dat is meer dan 1.000 Mbps. Ten minste één, Salisbury, North Carolina, claimt de titel van de eerste 10 Gigabit-stad van het land. Landelijk gezien is de VS ver verwijderd van gemiddelde snelheden zo goed als die in Zuid-Korea en een paar andere landen, maar met (meestal) kleinere spelers die de grondbeginselen van glasvezel bepalen, zijn internetsnelheden op zijn minst in de goede richting.

Dit is ons vijfde jaar werken met Ookla. Het is een partnerschap dat zo effectief is dat Ookla nu ons zusterbedrijf is; het werd vorig jaar gekocht door ons moederbedrijf Ziff Davis. We werken dichterbij dan ooit, wat betekent dat u geen afzonderlijke website hoeft te bezoeken om uw eigen breedbandverbinding te testen. Gebruik nu onze PCMag Speedtest.

Jij doet die test. De resultaten in dit verhaal zijn allemaal afkomstig van PCMag-lezers. We hebben een formule gemaakt, waarbij gebruik wordt gemaakt van de download- en uploadsnelheid, om een PCMag-internetsnelheidindex te berekenen -een rating gewogen om rekening te houden met 80 procent van de downloadsnelheid en 20 procent van de upload. Tel ze bij elkaar op en u krijgt een gemakkelijk te begrijpen indexnummer waarmee we de ISP's kunnen rangschikken of de locaties waar de test is uitgevoerd. Je kunt erover in de volledige methodiek.

We weten dat het sommigen van jullie overstuur zal maken om je eigen ultra-mega-snelle breedband ISP niet te zien op de volgende pagina's. Daar is een goede reden voor. We moesten minimumafnames vaststellen voor het aantal tests en locaties om ervoor te zorgen dat de resultaten statistisch geldig waren - anders konden tests met één of twee personen de "snelste ISP" zijn. Dit is bijvoorbeeld het eerste jaar dat we genoeg informatie hebben gehad om Gigabit breedbandliefhebber Google Fiber op te nemen. Maar omdat het alleen in drie steden wordt gevonden, kwam het niet in aanmerking voor de nationale lijst, alleen de regionale. Dat gezegd hebbende, kijk goed naar kleinere, lokale bedrijven wanneer je gaat winkelen voor breedband - ze kunnen je vaak verrassen met alle functies die ze met zich meebrengen om de grote ISP's op te vrolijken.

Deze resultaten weerspiegelen meestal grote leveranciers van kabel- en glasvezelaanbieders. De meeste draadloze en zelfs satellietgebaseerde ISP's kunnen gewoon niet slagen. Zelfs DSL kan nu nauwelijks concurreren. Laat ons weten wat je denkt. En vergeet niet je eigen Speedtest te doen, zodat je resultaten de snelste kunnen kiezen.