Ter verdediging van gemene reacties op internet john c. Dvorak

Het is geen nieuw of goed idee, maar een aantal nieuwsbronnen hebben besloten om reacties te doden, van USA Today en Popular Science om te hercoderen. De nieuwste sprong op deze bandwagon is de online site voor NPR.

Het concept druist in tegen de trend van gratis content gemaakt door luisteraars en lezers. Enorme sites zoals Facebook, Twitter en YouTube zijn alleen interessant vanwege deze inhoud, maar deze gebruikersgerichte systemen hebben allemaal besloten om discussies te censureren in de naam van het afschaffen van hun platforms van misbruik en zogenaamde haatzaaien. Ze zeggen allemaal dat het de verantwoordelijkheid is om te doen, maar meestal als je er goed naar kijkt, is het meestal het politiek correcte ding om te doen.

De politiek is over het algemeen links-leunend, grenzend aan progressief, voor zover bepaalde accounts worden toegestaan ​​of niet worden toegestaan. Dit is meer een weerspiegeling van de ideologieën van Silicon Valley dan iets sinister. Het weerspiegelt ook een vooroordeel van de westkust dat, simpel gezegd, verbonden is met de Democratische Partij. Geen echte verrassing.

Mensen buiten het gebied moeten weten dat de meeste van de miljardairs in Silicon Valley en bijna al hun volgelingen Democraten zijn op een manier die vergelijkbaar is met Hollywood in Zuid-Californië. Republikeinen erkennen daar zelden hun politieke overtuiging; degenen die zeggen dat ze liberale Republikeinen zijn. Weet je, zoals de Rockefellers. Velen hebben ervoor gekozen zichzelf Libertarians te noemen als een uitweg.

Ik noem dit omdat het de censuur gedeeltelijk verklaart. Veel van de zogenaamde haatzaaiende uitingen zijn afkomstig van radicalen van de rechter die stoom afblazen of naar aandacht trekken. Velen zijn inderdaad probleemmakers.

Zoals ik het zie, kunnen bedrijven doen wat ze willen. Als je iets belangrijks hebt waarvan je denkt dat het moet worden uitgedrukt, begin dan een blog. Gebruik uw Twitter-account om mensen op de blog te wijzen. Er zijn veel manieren om uw boodschap te verspreiden. Als het bericht "je zuigt", dan zou je waarschijnlijk iets beters moeten vinden om met je tijd te doen.

Dat soort censuur is heel wat anders dan commentaarcensuur, waarbij mensen alleen maar afgaan op een specifiek - meestal professioneel geschreven - artikel. Deze moeten worden gemodereerd om de "you suck" -posten te minimaliseren. Maar publicaties moeten al het andere laten rippen.

Deze hebben meestal een beperkt leven en mensen gaan door naar het volgende grote ding. Ik geef toe dat een van mijn blogberichten uit 2008 nog steeds wordt herzien en becommentarieerd. Maar dit is niet het soort ding dat gaat over politiek, Apple, automerken of religie, die de "grote vier" van aandachtstrekkende onderwerpen lijken te zijn voor zover het inpakken van de commentarensectie. Mijn probleem met degenen die reacties hebben geblokkeerd, is dat de reacties meestal grappiger en interessanter zijn dan het artikel zelf.

Je kunt meer leren als de occasionele echte expert in de commentaarsectie springt om feitelijke fouten te corrigeren die in de meeste artikelen kruipen. En af en toe komt iemand binnen met een alternatieve "kijk" op het hele verhaal en brengt nieuwe gedachten en ideeën op gang.

Opmerkingen houden mensen betrokken en zijn een goede maatstaf voor betrokkenheid. Deze online gesprekken moeten worden gewaardeerd, niet geblokkeerd.