Kunnen usb-c en photoshop van de ipad pro een pc maken? | sascha segan

De iOS-laptop is er al: het is de nieuwe iPad Pro. Met een echte USB-C-poort en wat belangrijke pro-software, is het eindelijk een echte test of een derde OS kan aansluiten op macOS en Windows voor echt professioneel werk.

Apple duwt al jaren op het idee van productiviteit op iOS, met beperkt succes. Toen het kleine meisje in de Apple-advertentie vroeg: "Wat is een computer?" ze weerspiegelde een inmiddels gangbare, Gen-Z-manier van creatief zijn: hun werk end-to-end produceren op een "mobiel" besturingssysteem. Ik heb dezelfde workflow gezien met mijn 12-jarige dochter, die films op haar Samsung Galaxy Note 4 heeft gemaakt en bewerkt.

Maar neem die kinderen mee naar de volwassen wereld en ze hebben nog steeds volwassen besturingssystemen nodig. Dat gaat over het algemeen niet over rekenkracht. De nieuwste Apple en Qualcomm-chipsets zijn perfect in staat om uw gemiddelde bedrijfswerkstroom te beheren, zoals we hebben gezien op de Qualcomm Snapdragon 850-aangedreven Samsung Galaxy Book2. Het zijn geen werkstations, maar de meeste mensen hebben geen werkstations nodig.

In plaats daarvan gaat het om de filosofische kern van iOS, die bestaat uit een unitasking-besturingssysteem met één venster. Professionele workflows vereisen over het algemeen massale multitasking, jongleren met verschillende vensters en documenten voor knippen en plakken en voor het invoeren en uitvoeren van veel gegevens. De nieuwe 2018 iPad Pro heeft in 2019 "echte" Photoshop en voldoende Microsoft Office-functionaliteit om de klus te klaren. Het werkt nu met desktoprandapparatuur. Maar het is nog steeds geen jongleur en op het werk jongleren we.

USB-C Opent de iPad

Een professionele computer heeft mogelijk een toetsenbord, printer, monitors, camera's, randapparatuur en opslag nodig. USB-C maakt dat allemaal mogelijk, waarschijnlijk via dockingstations die van een mobiele iPad Pro (of een met een toetsenbord) een quasi-desktop maken.

De iPad heeft al die randapparatuur langzaam opgebouwd, meestal draadloos. Het is echter veel handiger om verbinding te maken met een bedrade werkstationinstallatie en opent een breder scala aan goedkopere randapparatuur. Vooral voor mensen wier werk voornamelijk in aanraakgerichte toepassingen is - mensen die bijvoorbeeld tekenen met het potlood in Photoshop of die muziek mixen - laat USB-C de iPad in het midden van hun bureau zitten, niet opzij synchroniseren bestanden met de "echte" computer.

Neem bijvoorbeeld een fotograaf. Met USB-C kan een fotograaf zijn camera aansluiten op de iPad, bestanden bewerken in Photoshop en deze vervolgens naar een gigantische harde schijf verplaatsen. Een ontwerper kan aansluiten op een grote monitor aan zijn bureau en vervolgens de iPad meenemen voor presentaties.

Het zal niet dezelfde workflow zijn als bij een Mac. Omdat de iPad geen trackpad ondersteunt, hebt u de iPad waarschijnlijk plat op uw bureau (of gestut met een toetsenbord) met een tik- en tikstroom, in tegenstelling tot muis of trackpad. Toch is dat alleen erg aanstootgevend als je een oude persoon bent wiens spiergeheugen echt is gefixeerd op muizen en trackpads, zoals ik. Er is niet noodzakelijk minder efficiënt over tikken en slepen op een scherm dan over het rondzwaaien met een muis.

Nee, de problemen van de iPad zitten, zoals altijd, diep in de kern van het besturingssysteem.

iOS heeft een probleem met MultiFinder

Dit is een erfenis voor mijn oude Mac-fans: iOS heeft het probleem met MultiFinder.

De eerste 15 jaar van Mac-besturingssystemen had problemen met multitasking. Omdat ze er niet voor ontworpen waren, werd er in de loop der jaren een opeenvolging van kludges aangepakt om te proberen programma's goed samen te laten spelen. (Dit is niet uniek voor de Mac - het gold ook voor Windows vóór Windows 95.) De Mac had een volledige revisie van het besturingssysteem nodig, met Mac OS X, om echt moderne multitasking te introduceren.

Apple's iOS was in de kern ontworpen als een besturingssysteem met één venster en een bestandssysteem dat niet toegankelijk is voor gebruikers. Die filosofie zit behoorlijk diep in iOS en werkt in bepaalde contexten heel goed, bijvoorbeeld op een handheld-apparaat dat een echt sterk beveiligingsmodel nodig heeft, zoals de iPhone. Maar als je er op aan bent om veel programma's en bestanden tegelijk te verwerken, worden de dingen erg log omdat iOS niet is ontworpen om met veel programma's en bestanden tegelijk te jongleren.

• De nieuwe iPad Pro: wat is er nieuw? De nieuwe iPad Pro: wat is er nieuw?
• Hands On met de Apple MacBook Air 2018 Hands On met de Apple MacBook Air 2018
• Hands On: Apple werkt eindelijk de Mac Mini bij Hands On: Apple werkt eindelijk de Mac Mini bij

Apple voegt beperkte ondersteuning voor meerdere vensters toe en de Files-app in iOS 11 herinnert me veel aan hoe Apple de functionaliteit van MultiFinder integreerde in de baanbrekende System 7-release van macOS. Dat was een grote sprong voorwaarts voor Mac-mogelijkheden, maar het was nog steeds een onhandige manier om met jongleren te werken.

Hier raken mensen gefrustreerd. Als u slechts in één app werkt, zoals Photoshop of Illustrator, zie ik deze iPad-workflow werken. Maar als u kopieert en plakt tussen Word, PowerPoint en webvensters, Excel-diagrammen drumt om in Google Documenten te plakken of een reeks clips en bestanden uit een aantal verschillende bronnen ontvangt en opnieuw formatteert, nou, dat gaat nog steeds frustrerend zijn. Het is gewoon niet waarvoor iOS is ontworpen.

De iPad Pro is echt een krachtig stuk hardware. Met USB-C heeft het de flexibiliteit om verbinding te maken met randapparatuur van pc-klasse. Maar totdat het eenvoudig drie verschillende apps tegelijkertijd kan gebruiken om gegevens uit verschillende bronnen tegelijk in en uit te voeren, is het gewoon geen Mac.