Wees voorzichtig, volgende week kan het onze e-mail zijn op wikileaks | john c. Dvorak

Gelekte e-mails spelen nu een ondersteunende rol bij de verkiezingen van 2016. Krachten die samenzweren tegen Hillary Clinton hebben verschillende caches van e-mail vrijgegeven van haar medewerkers, waaronder veel berichten van en naar de Democratische kandidaat.

Ze heeft zelf een persoonlijke e-mailserver opgezet tijdens haar ambtstermijn als staatssecretaris, maar veel daarvan is niet relevant; een insider vertelde me dat haar server zich grotendeels in het zicht verborgen hield. Ironisch genoeg is er geen echt bewijs dat het is gehackt omdat er geen e-mails van haar account online zijn verschenen, behalve voor degenen die openbaar zijn gemaakt.

Wat er aan de hand is, is erg interessant. Eerder dit jaar hebben hackers het Democratisch Nationaal Comité overtreden en e-mails gestolen die later online werden geplaatst door WikiLeaks. Ook overtreden was het persoonlijke e-mailaccount van Clinton's campagnevoorzitter, John Podesta, waarvan de inhoud bijna dagelijks op WikiLeaks werd gepost. Dit wordt de schuld gegeven aan de Russen, die in deze hilariteit stromannen lijken te zijn.

Wie de schuld heeft, mensen moeten zich realiseren dat e-mailservices - Gmail, Yahoo, Outlook - rijp zijn om volledig te worden gehackt. Ik zal niet verbaasd zijn als ik op een dag wakker word en lees hoe het hele Gmail-e-mailarchief (of meer waarschijnlijk, Yahoo) is gestolen en vrijgegeven voor het publiek, compleet met een zoekmachine zodat je kunt opzoeken uw e-mail en kijk hoeveel er nu in het publieke domein is.

Daarom zou ik je aanraden om wat voorzichtiger te worden over wat je in je e-mails schrijft. Laster en smaadadvocaten zullen een velddag hebben; inkomen voor het leven.

Als u ooit met advocaten hebt gewerkt tijdens een zaak, zullen ze benadrukken dat u geen vragen stelt of iets over de zaak zegt via e-mail. Je vertelt het ze persoonlijk of aan de telefoon. Persoonlijk is het beste en houd geen gegevens bij. Dit komt door een proces dat detectie wordt genoemd. Bij ontdekking zal een van de partijen in een gerechtelijke procedure om documenten vragen en de verschillende partijen moeten deze verstrekken. Vaak omvat dit verzoek alle e-mails van de ene datum naar de andere of over een specifiek onderwerp. Het resultaat is dozen vol documenten of gigabytes aan e-mails. In die e-mails staat vreselijke informatie die niet echt met de zaak te maken heeft, maar hoe dan ook in het verslag komt.

Als een persoonlijke opmerking, jaren geleden onthulde een zaak tegen Microsoft dat het bedrijf me noemde als iemand die geen details zou moeten krijgen over een specifieke toekomstige release van Windows. Ik stond op de vijandenlijst voor mijn werk, wat ik als een ereteken beschouwde. Maar hoe kwam ik hier achter? Ontdekking. Het was toevallig vermengd met andere e-mails.

Niemand buiten de advocatuur neemt deze dreiging serieus. Dus, in je aantekeningen aan collega's of medewerkers kun je onbewust mensen smeren, geheimen bespreken en documenten rondsturen die niet eens gedigitaliseerd zouden moeten zijn, laat staan ​​doorgegeven als een bruine zak whisky in een hobo-kampement.

Bewustzijn helpt. Vraag jezelf af, zou dit privébericht op Facebook voor iedereen te zien zijn? Zo niet, schrijf het dan opnieuw op en praat meer. Misschien is het het beste om alles persoonlijk te doen, zoals de goede oude tijd. Op die manier krijg je wat frisse lucht en misschien wat lunch. Het is allemaal voor het beste.