Waterrobots vechten bij caltech | sc stuart

Vorige week was er bij Caltech - de real-life onderzoeksuniversiteit en de fictieve werkplek van de wetenschappers in The Big Bang Theory - een groep ingenieursstudenten en hun in het laboratorium gecreëerde waterrobots in hevige concurrentie. Het maakte allemaal deel uit van Aquamania in Pasadena en PCMag was er om de race te bekijken.

Terwijl 30 studenten op het laatste moment aanpassingen aan hun robots aanbrachten, verklaarde Michael Mello, docent werktuigbouwkunde en civiel ingenieur, de missie.

"ME72 is een cursus design engineering hier bij Caltech en bestaat al 30 jaar. Studenten ontmoeten elkaar op de eerste dag van de lessen in het najaar en ze krijgen een aantal taken en uitdagingen. Het spel van dit jaar is gebaseerd op Vex Toss -Up, waar robots ballen verplaatsen van het ene gebied naar het andere van een 12-voet bij 12-voet mat. Maar we hebben het aangepast aan een wateromgeving, die grote ontwerpuitdagingen voor de studenten met zich meebrengt. Ze moeten uitwerken hoe verzegelen hun voertuigen, ontwikkelen aandrijfsystemen en transmissiesystemen. Ze moeten ook de elektronica programmeren om de voertuigen op afstand - en autonoom te besturen."

Dankzij sponsoren uit de wereld van wereldwijde cybersecurity-systemen, productie, engineering incubators en turbinetechnologie, kreeg elk studententeam een ​​standaard elektronische radiografische afstandsbediening ter waarde van $ 400 en een budget van $ 800 voor het ontwerpen en produceren van de bots.

De materialen die werden gebruikt om waterdichte amfibische voertuigen te maken, waren fantasierijk afkomstig en omvatten een douchegordijn, kippengaas (voor manden om op te scheppen en de plastic ballen van de ene naar de andere zone van het zwembad te dragen), zwembad "noedels" voor drijfvermogen, badkamerafdichtingen afdichtmiddel en veel paarse ducttape. De 3D-printers van Caltech werden ook gebruikt om op maat gemaakte onderdelen, zoals tandwielen, te vervaardigen die zijn ontworpen met CAD-software van Solidworks.

Onderwijsassistenten bemande de LED-stopklok en een luid gefluit kondigde de eerste ronde aan. De robots moesten de eerste 30 seconden autonoom handelen terwijl ze zich een weg banen over de multiplexhellingen aan weerszijden van het zwembad om hun tegenstander het hoofd te bieden. De hellingen waren gecoat met speciale zeeverf om het gritier en tractie te maken. Sommige voertuigen bleven bij de eerste aanraking van water en bleven even hulpeloos drijven totdat de teams het mochten overnemen via afstandsbediening.

Toen werd het heel spannend: de interne propellersystemen van de robots kwamen tot leven. Ze reden fel over het zwembadoppervlak, pakten behendig ballen op en gingen op weg naar de barrières. Een menigte van lokale middelbare schoolkinderen, die als toeschouwers werden opgesteld, schreeuwden aanmoediging.

De robots winnen punten door de ballen over de lijn te laten vallen. In een verdedigende beweging nemen ze de ballen van het andere team en zetten ze opnieuw in de startpositie. Sommige robots hadden armen die de ballen over het water gooiden, anderen hadden manden die omvielen en een leek op een mini-sneeuwscooter die hen op en over de oprit naar de finish bracht.

Na verschillende rondes en veel gefrustreerde studenten haasten zich om triage te doen op robots die water innamen of motoren hadden die zorgelijk begonnen te roken, de uiteindelijke winnaars waren Team KATS: Kristin Eliason, Sheila Lo, Tammer Eweis-LaBolle en Auggie Nanz.

"We maakten ons op een gegeven moment zorgen omdat een van de waaierpompen in het koelsysteem faalde, maar we zijn erin geslaagd het te repareren, " zei Lo. "Het voelt geweldig om te winnen, maar niemand van ons heeft weken geslapen, dus dat ga ik nu doen."

Team KATS hield hun trofee hoog op de brug en greep een uitgeputte uitziende robot een overwinningsronde van het zwembad. Hun amfibische wezen doopte drie ballen in een cilinder in triomf voordat ze allemaal teruggingen naar de slaapzalen om te crashen.