7 Vergeten atari st gaming klassiekers

De meeste mensen kennen Atari voor zijn lijn van beroemde home game-consoles - met name de Atari 2600-, 5200- en 7800-machines uit de jaren zeventig en tachtig. Maar Atari produceerde ook thuiscomputers en bracht tussen 1979 en 1992 meer dan een dozijn verschillende modellen uit. Weinigen weten tegenwoordig dat Atari's thuiscomputers speelinnovaties speelden die vergelijkbaar waren met die van de consoles. Ik denk dat dat het bekijken waard is.

In dit geval gaan we ons richten op de krachtige computers die Atari voor het eerst in de jaren 1980 produceerde, maar ik moet het toneel een beetje instellen. Het midden van de jaren tachtig bleek moeilijk voor Atari. Het bedrijf was onlangs van eigenaar gewisseld tussen Warner Communications en de Tramiel-familie (een groep Commodore-veteranen die geobsedeerd waren door de goedkope thuiscomputermarkt). En de 8-bit computerlijn en de thuisconsoles van Atari begonnen, hoewel nog steeds populair, hun leeftijd te tonen.

Atari besloot een nieuwe richting in te slaan. Het resultaat was de 16/32-bit ST-computerserie, een volledig nieuw op Motorola 68000 gebaseerd platform, met een muisgebaseerde GUI met RGB-kleurenondersteuning en voor een veel lagere prijs dan concurrerende machines zoals de Apple Macintosh. Vlaggenschipmodellen in deze serie omvatten de 520ST en de 1040STf. Commodore produceerde de ST's naaste concurrent tijdens zijn leven - de even capabele Amiga - en aanhangers van de twee platforms werden al snel gezworen vijanden.

Hieronder zullen we een handvol games voor het Atari ST-platform bekijken die zijn onderschat maar geweldig. In zekere zin zou deze definitie tegenwoordig voor bijna alle Atari ST-spellen kunnen gelden, maar ik wilde specifiek bekende klassiekers zoals Dungeon Master, Super Sprint, Turrican 2, Xenon II en veel van de prachtige arcadepoorten die dat deden vermijden zo goed op de ST (hoewel je er een op deze lijst zult zien).

Laten we in plaats daarvan eens kijken naar enkele alternatieve Atari ST-klassiekers die nog steeds de moeite van het spelen waard zijn. Omdat ik in de jaren tachtig ben opgegroeid met een Atari 1040STF, zijn enkele hiervan mijn persoonlijke favorieten, en ik denk dat je er misschien ook van zult genieten.

1 SunDog: Frozen Legacy (1985)

Uitgever: FTL Games

Als ik een lijst zou maken van de meest ondergewaardeerde computerspellen aller tijden, zou SunDog: Frozen Legacy er zeker op staan. Als kind in de jaren tachtig gaf dit spel mij en mijn broer een gameplay-diepte en variëteit die ons verbaasde: je kunt een schip besturen, first person, dat deelneemt aan luchtgevechten; warp tussen planetaire systemen; onderhoud de componenten van uw schip; en te voet of in een afneembare auto op weg naar buitenaardse steden en handel. Het is gewoon geweldig en de graphics zijn geweldig.

Een interessante kanttekening: jaren geleden vroeg ik de ontwikkelaars van de semi-recente pc-game FTL, met SunDog-achtige weergaven voor scheepsonderhoud, als ze waren beïnvloed door SunDog. Hoewel de naam van het spel blijkbaar was geïnspireerd door de uitgever van SunDog (FTL Games), zwoeren ze dat het een volledig toeval was.



2 Time Bandit (1985)

Uitgever: MichTron Corp.

Ik heb een vriend genaamd Blake Patterson die geobsedeerd is door Time Bandit, een twee-speler overhead Gauntlet-stijl actie / avonturenspel op zijn Atari 520ST. Omdat ik het tot voor kort niet had gespeeld, was ik verbijsterd totdat ik het zelf oppakte. Het bevat ongelooflijke variëteit en humor in zijn niveaus, inclusief een Pac-Man doolhofparodie, en het beste van alles, je kunt het samen met een vriend spelen. Time Bandit heeft zijn weg gevonden naar veel platforms, maar ik zou zeggen dat de ST-versie bijna ideaal is.



3 Midi-Maze (1987)

Hoewel er enkele archaïsche antecedenten in de FPS-ruimte zijn, voelt Midi-Maze als de moeder van alle first-person shooters uit de groep. Het meest ongelooflijke kenmerk van dit spel is dat het lokale multiplayer op meerdere machines ondersteunt via de ingebouwde MIDI-poorten van de Atari ST, die zijn ontworpen om elektronische muziekinstrumenten te besturen. Maximaal vier machines konden (redelijkerwijs) aan elkaar worden gekoppeld om een ​​soort LAN-party uit de jaren tachtig te voeden voordat de meeste mensen van LAN's hadden gehoord. Deze game vond later zijn weg naar consoles (met aanpassingen) onder de naam Faceball 2000, maar gedurende meerdere jaren was het smileygezicht FPS-gevecht met meerdere spelers volledig uniek voor het Atari ST-platform.



4 Oids (1987)

Uitgever: FTL Games

Atari ST-fans zijn dol op Oids, maar weinig mensen hebben er van gehoord. Het is een eigenzinnige shooter ontwikkeld door Atari ST-legendes FTL Games (verantwoordelijk voor zowel SunDog als Dungeon Master) die me doet denken aan het Atari-arcadespel Gravitar uit 1982. Oids, terwijl ze signalen van zowel Gravitar als Asteroids nemen, vermengen zich met een klein beetje Defender - je probeert je traagheid-addled schip door nauwe grotten te loodsen terwijl je periodiek landt om tot slaaf gemaakte androids te redden. Deze game heeft nooit een poort naar de Amiga gekregen, waardoor het de trots van de ST is.



5 Gauntlet II (1989)

Uitgever: Mindscape, Inc.

Normaal gesproken zet ik arcadepoorten niet op lijsten zoals deze, maar Gauntlet II voor de Atari ST is om één reden een opmerkelijke uitzondering: het is waarschijnlijk de beste niet-geëmuleerde thuisversie van deze game ooit gemaakt (toegegeven, de Amiga-versie kan een gelijkspel zijn). Deze poort bevat gesamplede spraak, nauwkeurige grafische afbeeldingen, een behoorlijke framesnelheid en het beste van alles, het ondersteunt vier gelijktijdige spelers. Met een speciale adapter gebruikt u vier joysticks tegelijkertijd. Ik ben een sukkel voor coöp-multiplayer-spellen, dus ik speel deze graag - vooral op mijn snelle 16MHz Mega STE - met vrienden.



6 Phantasie II (1986)

Mijn favoriete RPG aller tijden is waarschijnlijk Phantasie voor de Atari ST. Die game, afkomstig van de Apple II, ontving veel poorten naar verschillende platforms, maar ik denk dat de ST-versie de beste is. Ik ga hier met Phantasie II omdat het ook een geweldige game is (zeer vergelijkbaar met zijn voorganger) die nooit zijn weg heeft gevonden naar MS-DOS-machines of de Amiga. Het voelt dus als een absolute traktatie om deze op GUI gebaseerde RPG met zijn prachtige verscheidenheid aan kleurrijke personages en monsterkunst te verkennen op het Atari ST-platform.



7 Stunt Car Racer (1989)

Uitgever: MicroStyle

Op het Atari ST-platform werden verschillende geweldige racegames gespeeld, waarvan vele vroege 3D-veelhoekige grafische afbeeldingen gebruikten om een ​​overtuigend effect te bereiken. Daarvan is de racegame met de meeste persoonlijkheid (naar mijn mening) Stunt Car Racer, een first-person racegame waarbij de speler een stuntauto moet besturen over een gekke, verhoogde achtbaanachtige 3D-baan. Onderweg stuitert en bobbelt en moet je de joystick scherp in de hand houden om te voorkomen dat je naar je ondergang valt (nou ja, een kraan pikt je weer op als je valt). Dit is een hooggespannen, zeer leuke klassieker die, net als alle titels op deze lijst, gewoon niet kan worden gemist als je een goed gevoel wilt krijgen voor wat de Atari ST kan doen.