10 mind-reading tech-projecten die je misschien doen schrikken

Technologie die je gedachten leest lijkt een droom. Of een nachtmerrie. Maar als Jaguar en NASA het aan de praat krijgen, kan het voorkomen dat u achter het stuur in slaap valt door hersengolven te lezen.

Wetenschappers zijn al in staat om rudimentaire gedachten te lezen. Onderzoekers zijn gegaan van het bottelen van hersenen in formaldehyde en het loodsen van de psyche met psychologie naar machines zoals CT-scans en MRI's.

Nu onderzoekers vloeiend zijn in de fysieke structuur en chemische werking van de hersenen, zijn ze op zoek naar antwoorden op de grotere mysteries. Wat zit er achter onze intenties? Wat maakt sommige mensen psychopaten? Hoe zien de dromen van andere mensen eruit?

Om dit te doen, moeten onderzoekers de hersenen in actie observeren, iets wat ze kunnen doen met een functionele MRI (fMRI), die hersenactiviteit meet door de magnetische eigenschappen van hemoglobine op te merken die variëren met bloedoxygenatie. Wetenschappers hebben een aantal verrassende doorbraken gemaakt door onze gedachten op een scherm weer te geven en te onderzoeken wat ons motiveert om de dingen te doen die we doen. Griezelig of geweldig? Bekijk de diavoorstelling en oordeel zelf.

1 Denk aan je geest

Soms ben jij de slechtste rechter of je al dan niet alert genoeg bent om te rijden. In samenwerking met NASA werkt de autofabrikant aan technologie genaamd Mind Sense, die de hersengolven van een bestuurder meet om te zien of ze alert genoeg zijn om te rijden en hen vervolgens waarschuwt als ze dat niet zijn.



2 Controle

Moest opstaan ​​om het kanaal op je tv te veranderen, was decennia geleden opgelost. Nu hoef je niet eens naar de afstandsbediening te zoeken. De BBC werkte samen met This Place en creëerde een hersengolflezende headset waarmee mensen de BBC iPlayer met hun geest kunnen besturen. Nu konden ze maar iets bedenken dat je bewustzijn overschrijft en de keuzeparadox die bijna eindeloos is, elimineert uren programmeren op aanvraag.



3 innerlijke gedachten

Het delen van uw gedachten vereist mogelijk geen communicatie-inspanningen van uw kant. Aan de Universiteit van Californië, Berkeley, creëerden wetenschappers een decoder die een interne monoloog kan vertalen zodra de hersengolven van de persoon zijn gemeten tijdens het lezen van bepaalde passages van tekst. Verdere ontwikkeling van dit onderzoek kan de communicatie uitbreiden voor mensen met een vergrendeld syndroom of bepaalde soorten verlamming.



4 Brainprint

In een nieuwe studie gepubliceerd in het academische tijdschrift Neurocomputing, zeiden onderzoekers van Binghamton University dat ze een manier hebben bedacht om de identiteit van een persoon te verifiëren op basis van hoe hun hersenen op bepaalde woorden reageren. De onderzoekers observeerden de hersensignalen van 45 vrijwilligers tijdens het lezen van een lijst met 75 acroniemen, zoals FBI en DVD, en registreerden de reactie van de hersenen op elke groep letters, met de nadruk op het deel van de hersenen dat verband houdt met het lezen en herkennen van woorden. Het bleek dat de hersenen van de deelnemers verschillend reageerden op elk acroniem - zozeer zelfs dat een computersysteem elke vrijwilliger met 94 procent nauwkeurigheid kon identificeren.



5 Dromen

Het is nog geen Inception- niveau, maar Yukiyasu Kamitani en zijn team bij ATR Computational Neuroscience Laboratories in Kyoto, Japan, hebben de droomstatus van onderzoeksonderwerpen kunnen aanboren. Slaperige proefpersonen werden in een fMRI-machine geplaatst en werden wakker net toen ze wegdreven. Ze meldden vervolgens waarover ze hadden gedroomd. Op basis van de informatie is een database gemaakt en met behulp van machine learning-algoritme en een decoder voor visuele beelden konden wetenschappers achteraf identificeren waar de proefpersonen over droomden.



6 Verbeelding

Verbeelding is een functie van de hersenen die heel actief is tijdens de kindertijd, een tijd waarin je ook het alfabet leert. Onderzoekers van de Radboud Universiteit Nijmegen bundelden de twee. Ze lieten deelnemers aan de studie zich voorstellen letters te vormen en legden de patronen vast die hun hersenen maakten terwijl ze het deden. Met behulp van die informatie en een algoritme dat het vertaalt in pixels, konden ze de werkelijke afbeeldingen reconstrueren die deelnemers zagen.



7 Intenties

Minderheidsrapport tot leven komen? Voor-gedachte werd vastgelegd met behulp van fMRI door John-Dylan Haynes van het Max Planck Institute for Human Cognitive and Brain Sciences in Duitsland en een team dat hij leidde van University College London en Oxford University. Onderzoekers gaven proefpersonen een keuze aan acties, en door de patronen van prefrontale cortex-activiteit te bestuderen voordat ze de actie ondernamen, konden ze decoderen wat ze gingen doen.



8 Schuldgevoel

Je kunt geen leugen vertellen. Of in de toekomst misschien niet meer. Er zijn een paar bedrijven die het gebruik van fMRI als leugendetector op de markt brengen die intentie, voorkennis en bedrog kunnen meten met een nauwkeurigheid van 90 procent. Net als bij polygraafproeven zijn er echter nadelen. Een persoon die alleen maar nadenkt over hoe het zou zijn geweest om een ​​misdaad te plegen, zou zich uiteindelijk kunnen bezighouden met fMRI. (Afbeelding )



9 Winkelen

Marketing is een eindeloze zoektocht om zich te verdiepen in de psyche van consumenten. Van vragenlijsten en focusgroepen tot smaaktests, er wordt veel aandacht besteed aan het targeten van doelgroepen. Maar ze zijn allemaal gebaseerd op zelfrapportage. Dat is totdat fMRI de mogelijkheid opende om te kijken hoe consumenten echt op producten reageren. Neurosense laat consumenten hun mening zeggen zonder een woord te zeggen. Het bedrijf gebruikt fMRI om hun gevoelens over producten, verpakkingen, reclame en zelfs geur te beoordelen.



10 Geheugen

Het oproepen van een gezicht kan soms een moeilijke taak zijn. Dus bedenk eens hoe moeilijk het was voor wetenschappers bij Yale om gezichten te reconstrueren uit alleen die herinneringen. Na onderwerpen een reeks gezichten te hebben laten zien en hun hersenactiviteit in kaart te hebben gebracht tijdens het bekijken, creëerden ze een database. Ze toonden de proefpersonen vervolgens nieuwe gezichten en konden ze construeren alleen door hersenactiviteit.