Inhoudsopgave:
Video: Release an ALBUM in 10 MINUTES (Spotify, Apple Music, iTunes & more) (November 2024)
Wanneer Amerika's homeroom-crush, Taylor Swift, niet bezig is met het leveren van de soundtrack voor een generatie, is ze een toonaangevende criticus van het devaluerende effect van technologie op creatieve inhoud, met name muziek. En ze is niet verkeerd. Inhoud is de afgelopen twee decennia inderdaad gecheckt. Mevrouw Swift - zoals zoveel critici van ontwrichtende technologieën - negeert echter te vaak de andere kant van deze nieuwe paradigma's.
Concreet is het nu gemakkelijker dan ooit voor iedereen om hun inhoud met iedereen te delen. Het is tegenwoordig misschien een grotere uitdaging om een professionele kunstenaar te zijn, maar het zal me verdoemen als het niet de beste tijd in de geschiedenis is om een onontdekte kunstenaar te zijn.
Op dit moment kan iedereen met een verbonden apparaat - hoe graag het ook is - zijn woorden, afbeeldingen en muziek delen met de rest van de verbonden wereld zonder de hulp van een platenlabel, uitgever of tv-netwerk. We kunnen allemaal gewoon ons werk naar buiten brengen. Dit is ongekend in de geschiedenis van de beschaving, en het is precies wat een jonge beginnende zanger, genaamd Evan Awesomeface, in staat heeft gesteld zijn muziekcarrière te lanceren.
Zie je, sinds eind vorige maand heb ik gedroomd om een internationale internationale dansmuziek te worden. En nu komt die droom eindelijk uit. Mijn muziek is nu beschikbaar voor iedereen ter wereld om te streamen of - als ze dat willen - te kopen.
Hoe heb ik het gedaan? Het eerste ding op mijn to-do lijst was het creëren van de deuntjes die de ziel van de wereld in brand zouden steken. Helaas begon ik mijn muziekcarrière met het nadeel dat 1) ik weinig ervaring heb met audio-opnamen en 2) ik nauwelijks een muzikant ben. Gelukkig heeft technologie beide zorgen verwaarloosbaar gemaakt.
We zijn nu allemaal Phil Spector
Het is gek om te bedenken hoe ooit iemand, als hij zijn muziek met de wereld wilde delen, jarenlang een instrument moest beheersen en zijn persoonlijke 'geluid' moest verbeteren. Zodra dat proces was voltooid, moesten ze op zoek gaan naar gelijkgestemde muzikanten met wie ze konden samenwerken. Na het onderhandelen over een delicate balans van muzikale ego's door een langdurig proces van 'jammen', begonnen liedjes vorm te krijgen. Vervolgens zouden al die muzikanten hun geld bundelen om wat tijd in een studio te huren met een ingenieur om een demo op te nemen. En dan zouden ze moeten hopen dat de demo op de een of andere manier in handen komt van een industriële poortwachter die hun muziek acceptabel acht om te delen met de rest van de wereld.
Daar had ik niet echt de tijd of het geduld voor. Dus heb ik zojuist een gratis sequencing-app op mijn iPad gedownload en een paar nummers vastgelegd tijdens mijn woon-werkverkeer. #Boom.
Ik gebruikte de Auxy: Beat Studio, een zeer eenvoudige sequencing-interface waarmee je vier tracks tegelijkertijd kunt maken en tweaken: drums, bas en twee synth-tracks. Het programma is eenvoudig genoeg om te navigeren, zelfs als je nog nooit eerder een toetsenbord hebt aangeraakt.
Aangezien mijn doel massadistributie was, zou ik mijn opnames moeten converteren naar het meer universele mp3-formaat (en het is eigenlijk een noodzaak om op Spotify te publiceren). Gelukkig zijn er verschillende bestandsconversieprogramma's. In mijn geval heb ik de gratis online tool CloudConvert gebruikt, die conversies voor meer dan 200 verschillende bestandsindelingen ondersteunt en zelfs rechtstreeks toegang tot uw bestanden kunt krijgen vanuit uw online opslag (in mijn geval Google Drive).
Nu ik twee super geweldige originele nummers had, was ik klaar om ze te delen met het grotere universum! Natuurlijk kon ik ze eenvoudig uploaden naar sites zoals SoundCloud, Bandcamp of zelfs betrouwbare YouTube. Maar om de een of andere reden wilde ik mijn nummers echt op de huidige toonaangevende platformen in de industrie zien - Spotify en Apple Music.
Deze neiging om deel uit te maken van de "officiële" platforms kan een generatie zijn. De jongere mensen lijken geen probleem te hebben met het consumeren, ontdekken en zelfs kopen van muziek via de eerder genoemde laagdrempelige platforms zoals Bandcamp. Ik daarentegen zou me niet echt 'legitiem' voelen tenzij mijn muziek beschikbaar was naast Kanye en Zeppelin. Gelukkig, hoewel er inderdaad een hogere barrière is om je nummers op de Spotifys en Apple Musics van de wereld te krijgen, is het verre van onoverkomelijk.
DIY-distributie of sterven
Spotify en Apple bieden beide basisgidsen over hoe je je muziek op hun platforms kunt krijgen. Het meest directe pad is natuurlijk om te tekenen met een gevestigd platenlabel. Beide diensten maken echter ruimte voor elke artiest om zijn werk te uploaden via aggregators van derden. (Spotify heeft een niet-uitgebreide lijst met partneraggregators hier, en Apple hier). Aggregators uploaden niet alleen uw muziek naar meerdere platforms in één klap, maar ze bieden officiële legitieme dingen zoals UPC- of ISRC-codes (die u ook zelf hier en hier zou kunnen doen, respectievelijk). Natuurlijk doen ze dit niet gratis.
Het eerste ding om op te merken over Routenote is dat de site hella traag is. Dus heb wat geduld bij het doorklikken. Klik na het aanmelden op de link "Nieuwe release maken" in de bovenhoek. Volg vanaf daar een redelijk vanzelfsprekend stapsgewijs proces om je muziek te uploaden.
U moet een aantal originele hoesafbeeldingen maken voor uw album en deze moet voldoen aan de richtlijnen van Routenote (bijv. Jpg-bestandsformaat, 1.425 bij 1.425 pixels, geen porno, geen gedrukte contactgegevens en moet van een "professionele kwaliteit" zijn). Voor mijn omslag ging ik gewoon naar Photoshop en vervaagde een foto van een deviled ei en gooide er vervolgens wat rode cirkels bovenop. #Kunst.
Nou, dat zouden de nummers zijn die de dansmuziek zouden veranderen - ik ontving een e-mail van iemand bij Routenote een paar dagen later dat mijn titel "Kendrick Lamar" niet was toegestaan omdat "onze winkels zullen zien dit als een poging om metadataspel te spelen en zal de release weigeren. " Deze beschuldiging was in feite juist. Ik probeerde wat goedkope luisterbeurten te scoren door mensen te misleiden (haat de speler niet, haat het spel, jullie allemaal). Dus veranderde ik de naam van het nummer in "Ik denk dat je gewoon fantastisch bent en ik vind je leuk." Een paar uur later ontving ik een e-mail dat mijn album was geaccepteerd door Routenote en zijn weg zou vinden naar verschillende platforms.
Het duurt even voordat je nummers op de verschillende platforms terechtkomen - van een tot vier weken. (Tijdens mijn uploadproces heb ik de kleine lettertjes naast het veld "Startdatum verkoop" niet gelezen. Standaard vult het na het uploaden vier weken automatisch zodat uw muziek tegelijkertijd beschikbaar is in alle winkels. Als u wil dat je liedjes zo snel mogelijk beschikbaar zijn, laat dat veld leeg.) Maar vanaf nu ben ik er trots op te kunnen zeggen dat All Seafood is Bad Food beschikbaar is voor de hele wereld om te genieten via alle belangrijke platforms, waaronder Spotify, iTunes (en ik neem aan dat Apple Music wanneer het wordt gelanceerd), Amazon, Google Play en zelfs friggin 'Shazam. Om er een paar te noemen.
Deze mogelijkheid voor een persoon om muziek te maken en te distribueren met beperkte middelen was tot voor kort niet beschikbaar. Misschien zullen mijn nummers de wereld niet in vuur en vlam zetten en een nieuw hoofdstuk van elektronische muziek inluiden. (Maar dat kunnen ze ook!) Hoe dan ook, de technologie heeft het mogelijk gemaakt om een rockster te worden op weg naar mijn werk. En het roept de vraag op: wat doe je tijdens je woon-werkverkeer?
